كه پدرش ابن يونس گفت مكتوبى به خدمت حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) نوشتم و عرض نمودم كه پوستين و موزه را مىتوانم پوشيد كه نماز كنم با آن كه نمىدانم كه تزكيهاش كردهاند فرمان آن حضرت رسيد كه باكى نيست اعم از آن كه مظنون باشد عدم تزكيه مثل ساغرى كه اغلب آنست كه استر و خر كه مردند پوست آن را بعمل مىآورند و يا مظنون نيز نباشد مثل ساير پوستها كه از مسلمانان مىخرند و ظن قريب بعلم هست كه تزكيه بر آن واقع نشده است.
(و روى عن هاشم الحنّاط أنّه قال سمعت موسى بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) يقول ما اكل الورق و الشّجر فلا باس بان تصلّى فيه و ما اكل الميتة فلا تصلّى [تصلّ] فيه)(1)
و در حد صحيح منقولست از هاشم گندم و فروش يا كافور فروش كه گفت از آن حضرت شنيدم كه فرمودند كه هر حيوانى كه برگ و درخت و علف خورد جايز است نماز كردن در پوست آن و هر حيوانى كه گوشت مرده را خورد در پوست آن نماز مكن يا نمىتوان كرد و ظاهر مىشود كه نماز در سنجاب توان كرد و محتملست كه اين حكم مبنى بر غالب باشد بنا بر آن كه حيواناتى كه گوشت آنها حلال است ميته نمىخورند غالبا و هر چه حرام است ميته مىخورند غالبا تا جمع شود ميان روايات موثق كالصحيح مقبول و معمول اصحاب از ابن بكير كه گفت سؤال كرد زراره از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) از نماز كردن در كرك پوست روباه و فنك و سنجاب و غير اينها از كركها پس حضرت كتابى از خانه بيرون آوردند و فرمودند كه اين كتابيست كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودهاند و حضرت امير المؤمنين نوشتهاند بخط مبارك خود كه هر چه حرام گوشت است نماز در كرك آن و موى آن و پوست آن و بول آن و سرگين آن و هر چيزى از آن فاسد است و آن نماز را حق سبحانه و تعالى قبول