لوامع صاحبقرانی جلد 3

كرد هر چند ظن قوى باشد كه مسلمانان از كفار خريده‏اند مثل پوست سمور و سنجاب و خز و بلغار و امثال اينها اما اگر مسلمان بگويد كه من از ايشان خريده‏ام پيش از بيع نمى‏توان گرفت و بعد از بيع خلافست و احوط رد است و عدم استعمال و اگر گمان داشته باشد كه مسلمانان از كفار خريده‏اند يا از جمعى خريده‏اند كه ميته را به دباغت پاك مى‏دانند بهتر آنست كه در آن پوست نماز نكند.

چنانكه كلينى رضى اللَّه عنه روايت كرده است از ابى بصير كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از نماز كردن در پوستين حضرت فرمودند كه حضرت سيد السّاجدين (صلوات اللَّه عليه) به سبب ضعف بدن مبارك از سرما متاثر مى‏شدند و پوستينهاى حجاز كه مكه و مدينه است و آن حدود است پر كرم نمى‏بود چون دباغى آن را از برگ درخت خار مى‏كردند و آن حضرت مى‏فرستادند به جانب عراق كوفه و پوستين از جهت آن حضرت مى‏گرفتند چون گرم‏تر بود و مى‏پوشيدند و چون وقت نماز مى‏شد آن پوستين را مى‏انداختند با جامه كه زير آن مى‏پوشيدند و چون وجه انداختن را از آن حضرت سؤال مى‏نمودند حضرت در جواب مى‏فرمودند كه چون جمعى در كوفه هستند كه ميته را به دباغى پاك مى‏دانند و محتملست كه اين پوست ميته باشد بنا بر اين نماز در آن نمى‏كنيم و امثال اين اخبار بسيار وارد شده است و احاديث صحيحه نيز در جواز وارد شده است بنا بر اين علما اين اخبار را حمل بر استحباب كرده‏اند.

(و روى عن جعفر بن محمّد بن يونس انّ اباه كتب إلى ابى الحسن (صلوات اللَّه عليه) يساله عن الفرو و الخفّ البسه و اصلّى فيه و لا اعلم انّه ذكى فكتب لا باس به)(1)

و بسند حسن كالصحيح منقولست از جعفر