خليط كه مستهلك باشد كه اصلا محسوس نشود چون حقيقت عرفى را مقدّم مىدارند بر لغوى و علما ذكر كردهاند كه همين كافى نيست كه جامه حرير را از ريسمان بدوزند و شكى نيست در آن كه اگر عشر خليط باشد احوط است و اگر يكى از تار و پود خليط باشد چنانكه در حديث كالصحيح عبيد بن زراره از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه حضرت فرمودند كه باكى نيست در جامه حرير اگر تار يا پود حرير باشد و ديگرى پنبه يا كتاب باشد.
و در حديث كالصحيح از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه سؤال كردند از آن حضرت از جامه كه تارش ابريشم باشد و هوا سرد باشد حضرت امر فرمودند كه به پوشد.
و در حديث موثق كالصحيح منقولست از زراره كه گفت شنيدم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه نهى مىفرمودند از پوشش حرير مردان و زنان را مگر حريرى كه مخلوط باشد به آن كه تارش يا پودش خز يا كتان يا پنبه باشد و مكروه نيست مگر حرير محض مردان و زنان را و نهى و كراهتى كه در اين حديثست اعم از حرمت و كراهتست به آن كه در مرد بر سبيل حرمت باشد و در زن بر سبيل كراهت باشد و جمعى اين حديث را مستند صدوق گردانيدهاند كه چون اجماعست كه زنان را جايز است پوشيدن حرير پس البته مىبايد مراد از نهى نهى صلاة باشد و صدوق باين استدلال راضى نيست و عمده استدلال صدوق آن بود كه ذكر كرد و جوابش مذكور شد ديگر علما استثنا كردهاند سجاف حرير را بقدر چهار انگشت و در صحاح عامه صريح است و از طريق خاصه مرويست در حديث قوى كالصحيح از جراح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه آن حضرت كراهت