لوامع صاحبقرانی جلد 3

ابراهيم و لفظ ابن محمد در هيچ كتابى از كتب حديث و كتب رجال نيست و ظاهرا از قلم نساخ زياد شده است چون در فهرست صدوق نيز نيست و چون صفوان از اهل إجماع است جهالت يوسف ضرر ندارد و او روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه باكى نيست كه جامه تارش و تكمه‏اش و علمش حرير محض باشد و مكروه يعنى حرام نيست مگر حرير خالص از جهت مردان و ظاهرا علم اعم است از سجاف و آن چه در اصل جامه بافته مى‏شود كه حرير محض مى‏شود بعضى از جامه و لفظ تكمه دلالت مى‏كند بر آن كه ما لا يتم الصّلاة اگر حرير محض باشد ضرر نداشته باشد اگر چه فرقى هست ميان آن كه متصل به جامه باشد يا جدا باشد مانند بند زير جامه و بند چاقشور چون آن چه متّصل است از قبيل تار و پود مى‏شود و يا مانند ابريشمى كه جامه را به آن مى‏دوزند و دلالت مى‏كند اين حديث بر آن كه لازم نيست كه اكثرش يا نصفش حرير محض نباشد چنانكه بعضى از عامه به آن قايل شده‏اند.

و هم چنين حديث صحيح بزنطى كه گفت شخصى از حضرت امام رضا (صلوات اللَّه عليه) سؤال كرد از جامه كه از كج و پنبه بافته باشند و كج يا ابريشم زياد از نصف باشد آيا در آن نماز مى‏توان كرد حضرت فرمودند كه باكى نيست حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) چند جبه چنين داشتند دلالت مى‏كند بر آن كه نصف در كار نيست پس احاديثى كه واقع شده است كه اگر يكى از تار يا پود خليط باشد ضرر ندارد بر سبيل مثال خواهد بود با آن كه عمده آنست كه اكثر اخبار نهى حرير محض يا خالص يا مبهم است بمعنى خالص پس اگر حرير محضش نگويند كافى خواهد بود و اكثر علما گفته‏اند كه مى‏بايد اقلا خليط عشر باشد و نديدم حديث عشر را و ظاهر آنست كه اگر نصف عشر نيز خليط باشد و آن را حرير محض نگويند كافى باشد بلى مى‏بايد كه قدرى نباشد