با ظاهر آيات كه شطر المسجد الحرام است يعنى جانب آن و حكم سيّم آنست كه اگر نمازى بر غير قبله كرده باشند اعاده مىبايد كرد و ماول است به عامد يا در وقت يا اعم كه بعضى بر سبيل وجوب باشد و برخى بر سبيل استحباب حكم چهارم آنست كه اگر نماز را در خارج وقت به جا آورده باشد اعاده مىكند و اين اخير محتاج است بتقييد بانكه كل در خارج باشد كه اگر بعضى در وقت واقع شود صحيح است چنانكه گذشت.
(و قال فى حديث اخر ذكره له ثمّ استقبل القبلة بوجهك و لا تقلّب بوجهك عن القبلة فتفسد صلاتك فانّ اللَّه عزّ و جلّ يقول لنبيّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فى الفريضة «فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ» فقم منتصبا فانّ رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) قال من لم يقم صلبه فلا صلاة له و اخشع ببصرك للَّه عزّ و جل و لا ترفعه إلى السّماء و ليكن حذاء وجهك فى موضع سجودك)(1)
و به اسانيد صحيحه منقولست از زراره كه حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) به او فرمودند بعد از حكمى چند كه فرموده بودند و خواهد آمد كه پس رو بقبله كن و روى خود را از قبله مگردان و در كافى و تهذيب و لا تقلب وجهك است كه تعديهاش بباب تفعيل شده است و بنا بر نسخه اصل به با شده است و معنى هر دو يكى است اگر چه عبارت آنها بهتر است كه اگر رو را تماما از قبله بگردانى نمازت فاسد مىشود و ممكن است كه اعم باشد از گردانيدن كل بدن نيز زيرا كه حق سبحانه و تعالى به پيغمبر خود خطاب فرموده است در نماز واجب كه يا محمد بگردان روى خود را به جانب مسجد الحرام واى امّت محمد هر جا كه باشيد روهاى خود را به جانب مسجد الحرام كنيد كه مراد از مسجد حرم باشد