لوامع صاحبقرانی جلد 3

چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ و حال آن كه در اخبار بسيار وارد شده است كه حضرت در خانه امّ هانى بود كه از حرم بود و مسجد نبود و اطلاق مسجد بر آن كرده‏اند بعنوان مجاز يا مراد كعبه باشد چنانكه احاديث متواتره بر آن وارد است و گذشت و خواهد آمد پس راست بايست زيرا كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه هر كه پشت خود را راست نكند نماز او نماز نيست و چشم خود را به زير اندازد جهت رضاى الهى و نظر به جانب آسمان مكن بلكه مى‏بايد كه نظرت در برابر رويت باشد در موضع سجودت و ظاهر عبارت اين حديث دلالت مى‏كند بر آن كه اگر رو اندكى بگردد از قبله نماز باطل شود و ليكن اكثر علما حمل كرده‏اند بر آن كه كل رو به جانب پشت بگردد.

بعنوان معركه گيران و آن نادر است و يا بانكه بدن نيز بگردد و در اين صورت گرديدن بدن و گرديدن رو هر دو سبب بطلان صلاة مى‏شود چنانكه در حديث صحيح منقولست از زراره كه گفت شنيدم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه التفات قطع مى‏كند نماز را هر گاه بجميع باشد يعنى بتمام بدن و احتمال دارد كه اعم باشد از تمام بدن و تمام رو نيز و در حديث صحيح از محمد بن مسلم منقولست كه از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) پرسيدم كه آيا مرد التفات مى‏تواند كرد در نماز حضرت فرمودند كه نه و انگشتان خود را نشكند چنانكه متعارفست كه با انگشتان خود بازى مى‏كنند و اخبار ديگر نيز خواهد آمد و هيچ شك نيست كه احوط آنست كه رو به جانب راست و چپ نكند به هيچ وجه و در حديث كالصحيح از عبد الملك منقولست كه گفت سؤال كردم از