با وى مىباشد، همچنين امامت نماز عيد با حاكم است، چون در آن نماز هم اجتماع همگانى و شرايط لازمه براى نماز جمعه وجود دارد.
از امورى كه دين اسلام به آن اهميت بسيارى داده حرمت و احترام به مسلمانان و حتى غيرمسلمانانى است كه در كشور اسلامى زندگى مىكنند. هيچكس حق ندارد به جان، مال و آبروى افرادى كه در كشور اسلامى زندگى مىكنند تعرضى كند، همچنين به حقوقى كه دولت اسلامى براى افراد به عنوان شهروند قائل است كسى حق تعرض ندارد؛ براى مثال، اگر مسلمانى به كافر حربى امان دهد هرچند آن فرد شخصيت اجتماعى بالايى نداشته باشد هيچ كس حق نقض آن امان و تعرض را به كافر ندارد1. در ذيل به برخى از اين موارد مىپردازيم: شعرى كه متضمن بدگويى به مسلمانى باشد حرام است2، تجهيز و دفن ميت مسلمان واجب است3، نبش قبر مسلمان چون باعث بىاحترامى به وى مىشود جايز نيست4، فسق اشخاص ثابت نمىشود مگر به شيوعى كه علمآور باشد5، وصيت به خروج برخى از ورثه از سهمالارث صحيح نيست و صدها مورد كه در كتابهاى فقهى و بهويژه آثار محقق درباره اين موضوع آمده است.
نكته مهم اينكه شخص نمىتواند به جان خود لطمهاى وارد كند؛ براى مثال، اعضاى خود را قطع كند يا اجازه قتل خود را بدهد يا خود را بكشد، همچنين نمىتواند به شخصيت اجتماعى و بهاصطلاح آبروى خويش نيز صدمه وارد كند و شايد به همين دليل است كه در اسلام تكدىگرى حرام است و در همين رابطه
1. شرايع الاسلام، ص 238.2. همان، ص913. 3. مختصرالنافع، ص137. 4. همان، ص 38. 5. شرايع الاسلام، ص 868.