23- و [سپاه جادوگران را] گردآورد و ندا [به ادعا] در داد
24- و گفت من پروردگار برتر شما هستم
25- آنگاه خداوند به عقوبت [گناه] واپسين و نخستين او را فرو گرفت
26- بىگمان در اين براى هر كس كه خشيت داشته باشد، عبرتى است
27- آيا شما استوار آفريدهتريد يا آسمان كه آن را برافراشت
28- سقف آن را بلند بركشيد و آن را استوار كرد
29- و شب آن را تاريك كرد و روز آن را برآورد
30- و بعد از آن زمين را گستراند
31- از آن آب و چراگاه بيرون آورد
32- و كوهها را استوار بداشت
33- براى برخوردارى شما و چارپايانتان
34- آنگاه كه هنگامه بزرگ فرارسد
35- روزى كه انسان از آنچه كوشيده است، ياد آورد
36- و جهنم براى هر كه درنگرد آشكار شود
37- آنگاه هر كس طغيانورزيده باشد
38- و زندگانى دنيا را برگزيده باشد
39- بىشك جهنم جايگاه اوست
40- و اما هر كس كه از ايستادن [در موضع حساب و حشر] در پيشگاه پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى و هوس بازداشته باشد
41- بىگمان بهشت جايگاه اوست
42- از تو درباره قيامت پرسند كه استقرار آن چه وقت است؟
43- تو در مقامى نيستى كه از آن ياد كنى
44- منتهاى علم آن با پروردگارت توست
45- تو فقط هشداردهنده كسى هستى كه از آن بهراسد
46- روزى كه آن را بنگرند گويى جز شبانگاهى يا بامدادش [در دنيا] به سر نبردهاند
به نام خداوند بخشنده مهربان
1- ترشرويى كرد و روى بر تافت
2- از اينكه آن نابينا به نزد او آمد
3- و تو چه دانى چه بسا او پاكدلى ورزد
4- يا پندگيرد و پندش سود بخشد
5- اما كسى كه بىنيازى نشان مىدهد
6- [چرا] تو به او مىپردازى
7- و اگر هم پاكدلى پيشه نكند، ايرادى بر تو نيست
8- و اما كسى كه شتابان به سويت آمد
9- و او خشيت مىورزد
10- تو از او به ديگرى مىپردازى
11- چنين نيست، آن پندآموزى است
12- هر كه خواهد آن را ياد كند
13- در ميان صحيفههاى ارجمند است
14- كه بلندمرتبه است و پاك داشته
15- به دست نويسندگانى
16- كه گراميانند و نيكان
17- مرگ بر انسان [كافر] چقدر كافركيش است
18- مگر از چه چيزى او را آفريده است