198- ولى كسانى كه ايمان دارند، و از پروردگارشان مىپرهيزند، براى آنها باغهايى از بهشت است، كه از زير درختانش نهرها جارى است؛ هميشه در آن خواهد بود اين، نخستين پذيرايى است كه از سوى خداوند به آنها مىرسد؛ و آنچه در نزد خداست، براى نيكان بهتر است
199- و از اهل كتاب، كسانى هستند كه به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل گرديده، ايمان دارند؛ در برابر فرمان خدا خاضعند؛ و آيات خدا را به بهاى ناچيزى نمىفروشند پاداش آنها، نزد پروردگارشان است خداوند، سريعالحساب است تمام اعمال نيك آنها را بسرعت حساب مىكند، و پاداش مىدهد
200- اى كسانى كه ايمان آوردهايد! در برابر مشكلات و هوسها، استقامت كنيد؛ و در برابر دشمنان نيز، پايدار باشيد و از مرزهاى خود، مراقبت كنيد و از خدا بپرهيزيد، شايد رستگار شويد
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
1- اى مردم! از مخالفت پروردگارتان بپرهيزيد همان كسى كه همه شما را از يك انسان آفريد؛ و همسر او را نيز از جنس او خلق كرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراوانى در روى زمين منتشر ساخت و از جدايى بپرهيزيد كه همگى به عظمت او معترفيد؛ و هنگامى كه چيزى از يكديگر مىخواهيد، نام او را مىبريد و نيز از قطع رابطه با خويشاوندان خود، پرهيز كنيد زيرا خداوند، مراقب شماست
2- و اموال يتيمان را هنگامى كه به حد رشد رسيدند به آنها بدهيد؛ و اموال بد خود را، با اموال خوب آنها عوض نكنيد؛ و اموال آنان را همراه اموال خودتان با مخلوط كردن يا تبديل نمودن نخوريد، زيرا اين گناه بزرگى است
3- و اگر مىترسيد كه به هنگام ازدواج با دختران يتيم، عدالت را رعايت نكنيد، از ازدواج با آنان، چشمپوشى كنيد و با زنان پاك ديگر ازدواج نماييد، دو يا سه يا چهار همسر؛ و اگر مىترسيد عدالت را درباره همسران متعدّد رعايت نكنيد، تنها يك همسر بگيريد، و يا از زنانى كه مالك آنهاييد استفاده كنيد اين كار، از ظلم و ستم بهتر جلوگيرى مىكند
4- و مهر زنان را بطور كامل بعنوان يك بدهى يا عطيه، به آنان بپردازيد؛ ولى اگر آنها چيزى از آن را با رضايت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف كنيد
5- اموال خود را، كه خداوند وسيله قوام زندگى شما قرار داده، به دست سفيهان نسپاريد؛ و از آن، به آنها روزى دهيد؛ و لباس بر آنان بپوشانيد و با آنها سخن شايسته بگوييد
6- و يتيمان را چون به حدّ بلوغ برسند، بيازماييد؛ اگر در آنها رشد كافى يافتيد، اموالشان را به آنها بدهيد و پيش از آنكه بزرگ شوند، اموالشان را از روى اسراف نخوريد هر كس كه بىنياز است، از برداشت حق الزحمه خوددارى كند؛ و آن كس كه نيازمند است، بطور شايسته و مطابق زحمتى كه مىكشد، از آن بخورد و هنگامى كه اموالشان را به آنها باز مىگردانيد، شاهد بگيريد؛ اگر چه خداوند براى محاسبه كافى است
7- براى مردان، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان از خود بر جاى مىگذارند، سهمى است؛ و براى زنان نيز، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان مىگذارند، سهمى؛ خواه آن مال، كم باشد يا زياد؛ اين سهمى است تعيين شده و پرداختنى
8- و اگر به هنگام تقسيم ارث، خويشاوندان و طبقهاى كه ارث نمىبرند و يتيمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چيزى از آن اموال را به آنها بدهيد؛ و با آنان بطور شايسته سخن بگوييد
9- كسانى كه اگر فرزندان ناتوانى از خود به يادگار بگذارند از آينده آنان مىترسند، بايد از ستم درباره يتيمان مردم بترسند! مخالفت خدا بپرهيزند، و سخنى استوار بگويند
10- كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم