مؤثر دانستند؛ و براى خدا، در اين نعمت كه به آنها بخشيده بود، همتايانى قائل شدند؛ خداوند برتر است از آنچه همتاى او قرار مى‏دهند

191- آيا موجوداتى را همتاى او قرار مى‏دهند كه چيزى را نمى‏آفرينند، و خودشان مخلوقند

192- و نمى‏توانند آنان را يارى كنند، و نه خودشان را يارى مى‏دهند

193- و هرگاه آنها را به سوى هدايت دعوت كنيد، از شما پيروى نمى‏كنند؛ و براى شما يكسان است چه آنها را دعوت كنيد و چه خاموش باشيد؟!

194- آنهايى را كه غير از خدا مى‏خوانيد و پرستش مى‏كنيد، بندگانى همچون خود شما هستند؛ آنها را بخوانيد، و اگر راست مى‏گوييد بايد به شما پاسخ دهند و تقاضايتان را برآورند!

195- آيا آنها حداقل همانند خود شما پاهايى دارند كه با آن راه بروند؟! يا دستهايى دارند كه با آن چيزى را بگيرند و كارى انجام دهند ؟! يا چشمانى دارند كه با آن ببينند؟! يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند؟! نه، هرگز، هيچ كدام، بگو «اكنون كه چنين است، بتهاى خويش را كه شريك خدا قرار داده‏ايد بر ضدّ من بخوانيد، و براى من نقشه بكشيد، و لحظه‏اى مهلت ندهيد، تا بدانيد كارى از آنها ساخته نيست!

196- ولىّ و سرپرستِ من، خدايى است كه اين كتاب را نازل كرده؛ و او همه صالحان را سرپرستى مى‏كند

197- و آنهايى را كه جز او مى‏خوانيد، نمى‏توانند ياريتان كنند، و نه حتّى خودشان را يارى دهند؛

198- و اگر آنها را به هدايت فرا خوانيد، سخنانتان را نمى‏شنوند؛ و آنها را مى‏بينى كه با چشمهاى مصنوعيشان به تو نگاه مى‏كنند، امّا در حقيقت نمى‏بينند!»

199- به هر حال با آنها مدارا كن و عذرشان را بپذير، و به نيكيها دعوت نما، و از جاهلان روى بگردان و با آنان ستيزه مكن

200- و هر گاه وسوسه‏اى از شيطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ كه او شنونده و داناست

201- پرهيزگاران هنگامى كه گرفتار وسوسه‏هاى شيطان شوند، به ياد خدا و پاداش و كيفر او مى‏افتند؛ و در پرتو ياد او، راه حق را مى‏بينند و ناگهان بينا مى‏گردند

202- و ناپرهيزگاران را برادرانشان از شياطين پيوسته در گمراهى پيش مى‏برند، و باز نمى‏ايستند

203- هنگامى كه در نزول وحى تأخير افتد، و آيه‏اى براى آنان نياورى، مى‏گويند «چرا خودت از پيش خود آن را برنگزيدى؟!» بگو «من تنها از چيزى پيروى مى‏كنم كه بر من وحى مى‏شود؛ اين وسيله بينايى از طرف پروردگارتان، و مايه هدايت و رحمت است براى جمعيّتى كه ايمان مى‏آورند»

204- هنگامى كه قرآن خوانده شود، گوش فرا دهيد و خاموش باشيد؛ شايد مشمول رحمت خدا شويد

205- پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، ياد كن؛ و از غافلان مباش

206- آنها كه در مقام قرب نزد پروردگار تو هستند، هيچ گاه از عبادتش تكبّر نمى‏ورزند، و او را تسبيح مى‏گويند، و برايش سجده مى‏كنند

سوره انفال {از سوره‏هاى مدنى است؛ و داراى 75 آيه است‏}

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

1- از تو درباره انفال [ غنايم، و هر گونه مال بدون مالك مشخّص‏] سؤال مى‏كنند؛ بگو «انفال مخصوص خدا و پيامبر است؛ پس، از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد؛ و خصومتهايى را كه در ميان شماست، آشتى دهيد؛ و خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد اگر ايمان داريد

2- مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان مى‏گردد؛ و