رسانده مى تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد، واگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد روزه اوباطل نمى شود.
مسأله 1712 - اماله كردن با چيزهاى روان اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را باطل مى كند، ولى استعمال شياف هاى غير روان كه براى معالجه است اشكال ندارد، واحتياط مستحب است كه از استعمال آنها نيز خوددارى كند واحتياط واجب آن است كه از چيزى كه جامد ومايع بودن آن مشكوك است اجتناب كند. [ 318 ] 10 - قى كردن عمدى
مسأله 1713 - هر گاه روزه دار عمدا قى كند اگر چه بواسطه مرض ومانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل مى شود، ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى كند اشكال ندارد.
مسأله 1714 - اگر در شب چيزى بخورد كه مى داند بواسطه خوردن آن در روز بى اختيار قى مى كند، احتياط واجب آن است كه روزه آنروز را قضا نمايد.
مسأله 1715 - اگر روزه دار بتواند از قى كردن خوددارى كند چنانچه براى او ضرر ومشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
مسأله 1716 - اگر مگس در گلوى روزه دار برود چنانچه بقدرى پائين رود كه به فرو بردن آن خوردن نمى گويند لازم نيست آنرا بيرون آورد، وروزه او صحيح است واگر به اين مقدار پائين نرود، وبيرون آوردن آن ممكن باشد بايد آنرا بيرون آورد واگر باعث قى كردن شود، بايد قضاى آنرا بجا آورد.
مسأله 1717 - اگر سهوا چيزى را فرو ببرد، وپيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است، چنانچه بقدرى پائين رفته باشد كه اگر آنرا داخل شكم كند خوردن نمى گويند لازم نيست آنرا بيرون آورد وروزه او صحيح است واگر به وسط يا ابتداء حلق رسيده باشد بايد آنرا بيرون آورد، ودر اين مورد قى كردن صدق نمى كند.
مسأله 1718 - اگر يقين داشته باشد كه بواسطه آروغ زدن چيزى از گلو بيرون مى آيد نبايد عمدا آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.
مسأله 1719 - اگر آروغ بزند وبدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آنرا بيرون بريزد، واگر بى اختيار فرو رود اشكال ندارد، واحتياط مستحب آن است كه قضاى آنرا نيز بجا آورد. [ 319 ] احكام چيزهايى كه روزه را باطل مى كند
مسأله 1720 - اگر انسان عمدا واز روى اختيار كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد روزه او باطل مى شود، وچنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد، وفرقى نمى كند بين روزه ماه رمضان وغير آن وبين روزه واجب و مستحب، ولى جنب اگر بخوابد وبه تفصيلى كه در مسأله (1609) گفته شد تا اذان صبح غسل نكند روزه او باطل است.
مسأله 1721 - اگر روزه دار سهوا يكى از كارهايى را كه روزه را باطل مى كند انجام دهد، وبخيال اين كه روزه اش باطل شده، عمدا دوباره يكى از آنها را بجا آورد روزه او باطل مى شود.
مسأله 1722 - اگر چيزى بزور در گلوى روزه دار بريزند يا سر او را بزور در آب فرو برند، روزه او باطل نمى شود، ولى اگر مجبورش كنند كه روزه خود را باطل كند مثلا به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى بتو مى زنيم، و خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد روزه او باطل مى شود.
مسأله 1723 - روزه دار نبايد جائى برود كه مى داند چيزى در گلويش مى ريزند يا مجبورش مى كنند كه خودش روزه خود را باطل كند، اما اگر قصد رفتن كند ونرود، يا بعد از رفتن چيزى بخوردش ندهند روزه او صحيح است و چنانچه از روى ناچارى كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد واز اول هم بداند كه ناچار مى شود، روزه او باطل مى شود. [ 320 ] آنچه براى روزه دار مكروه است
مسأله 1724 - چند چيز براى روزه دار مكروه است، واز آن جمله است: دوا ريختن به چشم، وسرمه كشيدن در صورتى كه مزه يا بوى آن بحلق برسد، انجام دادن هر كارى كه مانند خون گرفتن وحمام رفتن باعث ضعف مى شود، أنفيه كشيدن اگر نداند كه بحلق مى رسد واگر بداند بحلق مى رسد جايز نيست، بو كردن گياههاى معطر، نشستن زن در آب، استعمال شياف، تر كردن لباسى كه در بدن است، كشيدن دندان وهر كارى كه بواسطه آن از دهان خون بيايد، مسواك كردن به وسيله چوب تر، ونيز مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى ، زن خود را ببوسد يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد، وعادتش هم اين نباشد كه بان اين قبيل كارها از او منى بيرون بيايد واگر بقصد بيرون آمدن منى باشد، در صورتى كه منى بيرون آيد روزه او باطل مى شود.
مسأله 1725 - اگر در روزه رمضان عمدا قى كند فقط قضاى آنروز را بايد بگيرد وچنانچه در شب جنب شود وبتفصيلى كه در مسأله (1642) گفته شد، سه‌مرتبه بيدار شود وبخوابد وتا اذان صبح بيدار نشود، يا عمدا اماله كند، يا سر زير آب ببرد، يا دروغى را بخدا وپيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم نسبت بدهد، بنابر احتياط واجب كفارة هم بياد بدهد، ولى اگر غير از اينها كار ديگرى