توضیح المسائل نسخه متنی

1692 - هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد، وبيدار شود، اگر احتمال بدهد كه اگر دوباره بخوابد بيدار مى شود براى غسل وعادتا هم بيدار مى شود، مى تواند بخوابد.

مسأله 1693 - كسى كه در شب ماه رمضان جنب است ومى داند يا احتمال مى دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند، وبا اين تصميم بخوابد وتا اذان خواب بماند روزه اش صحيح است. [ 315 ]

مسأله 1694 - كسى كه در شب ماه رمضان جنب است ومى داند يا احتمال مى دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود، چنانچه غفلت داشته باشد كه بعد از بيدار شدن بايد غسل كند، در صورتى كه بخوابد، وتا اذان صبح خواب بماند روزه اش صحيح است.

مسأله 1695 - كسى كه در شب ماه رمضان جنب است، ومى داند يا احتمال مى دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتى كه بخوابد وبيدار نشود روزه اش باطل است.

مسأله 1696 - اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد وبيدار شود وبداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود، وتصميم هم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد وتا اذان بيدار نشود، بايد آن روز را قضا كند، وهمچنين است اگر از خواب دوم بيدار شود وبراى مرتبه سوم بخوابد، و بنا بر احتياط واجب در خواب سوره كفاره هم لازم است.

مسأله 1697 - خوابى را كه در آن محتلم شده نبايد خواب اول حساب كرد بلكه اگر از آن خواب بيدار شود، ودوباره بخوابد خواب اول حساب مى شود.

مسأله 1698 - اگر روزه دار در روز محتلم شود، واجب نيست فورا غسل كند ولى احتياط مستحب آن است كه فورا غسل كند.

مسأله 1699 - هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود وببيند محتلم شده است، اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.

مسأله 1700 - كسى كه مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد هر گاه تا اذان صبح جنب بماند اگر چه از روى عمد نباشد روزه او باطل است. [ 316 ]

مسأله 1701 - كسى كه مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود، وببيند محتلم شده، وبداند پيش از اذان محتلم شده است چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است، احتياط واجب آن است كه هم آنروز را روزه بگيرد هم عوض آنرا بعد از رمضان، واگر وقت قضاى روزه تنگ نيست بايد روز ديگر روزه بگيرد.

مسأله 1702 - روزه واجبى كه وقت آن معين است بنابر احتياط واجب مانند روزه ماه رمضان مى باشد.

پس بقاء بر جنابت تا اذان صبح بطور عمد موجب بطلان آن مى شود.

واگر مانند روزه نذر كفاره هم داشته باشد كفاره هم واجب مى شود.

مسأله 1703 - اگر در روزه واجبى غير رمضان وقضاى آن تا اذان صبح جنب بماند ولى از روى عمد نباشد روزه اش صحيح است چه وقت آن معين باشد وچه نباشد.

مسأله 1704 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمدا غسل نكند يا اگر وظيفه او تيمم است عمدا تيمم نكند روزه اش باطل است.

مسأله 1705 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه رمضان وقت آن معين است، با تيمم روزه اش صحيح است، ولازم است كه تا صبح بيدار بماند واگر بخواهد روزه مستحب يا روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه كفاره وقت آن معين نيست نمى تواند با تيمم روزه بگيرد.

مسأله 1706 - اگر زن نزديك اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل وتيمم وقت نداشته باشد يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده، روزه او در روزه واجب معينى ، مانند رمضان صحيح است ولى [ 317 ] در قضاى رمضان، صحيح بودن آن اشكال دارد.

مسأله 1707 - اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند، اگر چه نزديك مغرب باشد روزه او باطل است.

مسأله 1708 - اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش كند وبعد از يك روز يا چند روز يادش بيايد روزه هائى كه گرفته صحيح است، وبنابر احتياط مستحب قضاى آنرا نيز بگيرد.

مسأله 1709 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كردن كوتاهى كند، وتا اذان غسل نكند، ودر تنگى وقت تيمم هم نكند روزه اش باطل است، ولى چنانچه كوتاهى نكند مثلا منتظر باشد كه حمام، زنانه شود، اگر چه سه مرتبه بخوابد وتا اذان غسل نكند در صورتى كه تيمم كند روزه او صحيح است.

مسأله 1710 - اگر زنى كه در حال استحاضه است غسل هاى خود را به تفصيلى كه در احكام استحاضه گفته شد بجا آورده روزه او صحيح است.

مسأله 1711 - كسى كه مس ميت كرده يعنى جائى از بدن خود را به‌بدن ميت