احكام عقد - توضیح المسائل نسخه متنی

ندارد.

مسأله 2424 - اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا به ولى يا به وكيلى كه در مطلق كارها وكالت داشته باشد ويا به وكيلى كه در خصوص عاريه وكالت دارد بدهد وبعد آن چيز تلف شود، عاريه كننده ضامن نيست، ولى اگر بدون اجازه صاحب مال يا وكيل يا ولى او آنرا بجائى ببرد اگر چه جائى باشد كه صاحبش معمولا بآنجا مىبرده مثلا اتومبيل را در پاركينگى پارك كند كه معمولا صاحبش در آنجا پارك مىكرده وبعد تلف شود يا كسى آنرا تلف كند يا بسرقت [ 457 ] برود ضامن است.

مسأله 2425 - اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد، مثلا ظرف نجس را عاريه دهد كه در آن غذا بخورند، بايد نجس بودن آنرا به كسيكه عاريه مىكند بگويد، واما اگر لباس نجس را براى نماز خواندن عاريه دهد لازم نيست نجس بودنش را اطلاع دهد.

مسأله 2426 - چيزى را كه عاريه كرده بدون اجازه صاحب آن نمىتواند به ديگرى اجاره، يا عاريه دهد.

مسأله 2427 - اگر چيزى را كه عاريه كرده بااجازه صاحب آن به ديگرى عاريه دهد، چنانچه كسى كه اول آن چيز را عاريه كرده بميرد يا ديوانه شود، عاريه دومى باطل نمىشود.

مسأله 2428 - اگر بداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است، بايد آن را به صاحبش برساند ونمى تواند به عاريه دهنده بدهد.

مسأله 2429 - اگر مالى را كه مىداند غصبى است عاريه كند واز آن استفاده‌اى ببرد ودر دست او از بين برود، مالك مىتواند عوض مال وعوض استفاده‌اى را كه عاريه كننده برده از او يا از كسى كه مال را غصب كرده مطالبه كند واگر از عاريه كننده بگيرد، او نمىتواند چيزى را كه به مالك مىدهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.

مسأله 2430 - اگر نداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است ودر دست او از بين برود، چنانچه صاحب مال عوض آن را از او بگيرد، او هم مىتواند آنچه را به صاحب مال داده از عاريه دهنده مطالبه نمايد، ولى اگر چيزى را كه عاريه كرده طلا ونقره باشد، يا عاريه دهنده با او شرط كرده باشد كه اگر آن چيز از بين برود عوضش را بدهد، نمىتواند چيزى را كه به صاحب مال مىدهد، از عاريه دهنده مطالبه نمايد.

[ 458 ] احكام نكاح يا ازدواج بواسطه عقد ازدواج زن به مرد حلال مىشود، وآن بر دو قسم است: دائم وغير دائم.

عقد دائم آن است كه مدت زناشوئى در آن معين نشود وزنى را كه به اين قسم عقد مىكنند دائمه مىگويند.

وعقد غير دائم آن است كه مدت زناشوئى در آن معين شود، مثلا زن را به مدت يك ساعت يا يك روز يا يك ماه يا يك سال يا بيشتر عقد نمايند، وزنى را كه به اين قسم عقد كنند متعه وصيغه مىنامند.

احكام عقد

مسأله 2431 - در زناشوئى چه دائم وچه غير دائم، بايد صيغه خوانده شود و تنها راضى بودن زن ومرد كافى نيست وصيغه عقد را يا خود زن ومرد مىخوانند، يا ديگرى را وكيل مىكنند كه از طرف آنان بخواند.

مسأله 2432 - وكيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مىتواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وكيل شود.

مسأله 2433 - زن ومرد تا يقين نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است نمىتوانند به يكديگر نگاه محرمانه نمايند، وگمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمىكند، ولى اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده‌ام كافى است.

مسأله 2434 - اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلا ده روزه او را به عقد مردى در آورد وابتداى ده روز را معين نكند در صورتى كه از گفته زن معلوم شود كه به وكيل اختيار كامل داده آن وكيل مىتواند هر وقت كه بخواهد او را ده روز به عقد آن مرد در آورد، واگر معلوم باشد كه زن، روز يا ساعت معينى را قصد كرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند. [ 459 ]

مسأله 2435 - يك نفر مىتواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود ونيز انسان مىتواند از طرف زن وكيل شود واو را براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد كند ولى احتياط مستحب آن است كه عقد را دو نفر بخوانند.

دستور خواندن عقد دائم

مسأله 2436 - اگر صيغه دائم را خود زن ومرد بخوانند واول زن بگويد: زوجتك نفسى على الصداق المعلوم (يعنى خود را زن تو نمودم به مهرى كه معين شده) پس از آن بدون فاصله مرد بگويد: قبلت التزويج (يعنى قبول كردم اين ازدواج را) عقد صحيح است.

واگر ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنها صيغه عقد را بخواند چنانچه مثلا اسم مرد احمد واسم زن فاطمه باشد ووكيل زن بگويد: زوجت موكلتى فاطمة موكلك احمد على الصداق المعلوم، پس بدون فاصله وكيل مرد بگويد: قبلت لموكلى احمد على الصداق صحيح مىباشد.

دستور خواندن عقد غير دائم

مسأله 2437 - اگر خود زن ومرد بخواهند صيغه عقد غير دائم را بخوانند، بعد از آن كه مدت ومهر را معين كردند، چنانچه زن بگويد: زوجتك نفسى في المدة المعلومة على المهر المعلوم، بعد