2 - صاحب عادت وقتيه - توضیح المسائل نسخه متنی

قرار دهد.

2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد وتمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد، كه بايد همه خون دوم را حيض وخون اول را استحاضه قرار دهد.

3 - آن كه مقدارى از خون اول ودوم در روزهاى عادت باشد وخون اولى كه در روزهاى عادت بوده از سه روز كمتر نباشد وبا پاكى وسط ومقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد، كه در اين صورت همه آنها حيض است ومقدارى از خون اول كه پيش از روزهاى عادت [ 87 ] بوده ومقدارى از خون دوم كه بعد از روزهاى عادت بوده استحاضه است، مثلا اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده، درصورتى كه يك ماه از اول تا ششم ماه خون ببيند و دو روز پاك شود وبعد تا پانزدهم خون ببيند، از سوم تا دهم ماه حيض است واز اول تا سوم ماه وهمچنين از دهم تا پانزدهم ماه استحاضه مى باشد.

4 - آن كه مقدارى از خون اول ودوم در روزهاى عادت باشد ولى خون اولى كه در روزهاى عادت بوده از سه روز كمتر باشد، كه بايد در تمام دو خون وپاكى وسط كارهايى را كه بر حائض حرام است وسابقا گفته شد ترك كند و كارهاى استحاضه را بجا آورد، يعنى به دستورى كه براى زن مستحاضه گفته شد عبادتهاى خود را انجام دهد.

مسأله 484 - زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر در وقت عادت خون نبيند ودر غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، اگر بعد از وقت عادت باشد به محض اين كه خون ديد بايد همان را حيض قرار دهد، واگر پيش از وقت عادت ديده ودر آن نشانه‌هاى حيض باشد آن را حيض قرار دهد، واگر نشانه‌هاى حيض نبود تا سه روز تمام كارهائى را كه بر حائض حرام است ترك كند وكارهاى استحاضه را بجا آورد تا معلوم شود خون حيض است يا استحاضه.

مسأله 485 - زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاك شدن دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته خون ببيند، بايد در هر دو خون كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك كند وكارهاى استحاضه را بجا آورد.

مسأله 486 - زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد حيض است وخونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را [ 88 ] داشته باشد استحاضه است.

مثلا زنى كه عادت حيض او از اول تا هفتم ماه است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض وپنج روز بعد استحاضه مى باشد.

2 - صاحب عادت وقتيه

مسأله 487 - زنهايى كه عادت وقتيه دارند سه دسته‌اند:

اول: زنى كه دو ماه پشت سرهم در وقت معين خون حيض ببيند وبعد از چند روز پاك شود ولى شماره روزهاى آن در هر ماه يك اندازه نباشد، مثلا دو ماه پشت سرهم روز اول ماه خون ببيند ولى ماه اول روز هفتم، وماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، كه اين زن بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.

دوم: زنى كه از خون پاك نمى شود ولى دو ماه پشت سرهم در وقت معين خون او نشانه‌هاى حيض را دارد يعنى غليظ وسياه وگرم است وبافشار و سوزش بيرون مى آيد وبقيه خون هاى او نشانه استحاضه را دارد وشماره روزهايى كه خون اونشانه حيض دارد، در هر دو ماه يك اندازه نيست مثلا در ماه اول، از اول ماه تا هفتم ودر ماه دوم از اول ماه تا هشتم، خون او نشانه‌هاى حيض وبقيه نشانه استحاضه را داشته باشد، كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.

سوم: زنى كه دو ماه پشت سرهم در وقت معين، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند وبعد پاك شود ودو مرتبه خون ببيند وتمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد، مثلا درماه اول هشت روز ودر ماه دوم نه روز باشد كه اين زن هم بايد روز اول را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.

مسأله 488 - زنى كه عادت وقتيه دارد اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يادو سه روز بعد از عادت، خون ببيند بطورى كه بگويند [ 89 ] حيض را جلو يا عقب انداخته، اگر چه آن خون نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زنهاى حائض گفته شد رفتار نمايد واگر بعد بفهمد حيض نبوده، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده قضا نمايد.

مسأله 489 - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند حيض را به واسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد، بايد شماره عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، چه پدرى باشند چه مادرى ، زنده باشند يا مرده.

ولى در صورتى مى تواند عادت آنان را حيض خود قرار دهد كه شماره روزهاى حيض همه آنان يك اندازه باشد واگر شماره روزهاى حيض آنان يك اندازه نباشد،