وضوى ارتماسى - توضیح المسائل نسخه متنی

با يك مشت آب، تمام عضو شسته شود وبه قصد وضو بريزد يك مرتبه حساب مى شود چه قصد بكند يك مرتبه را، يا قصد نكند.

مسأله 251 - بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، ولازم نيست با دست راست باشد يا از بالا به پائين مسح نمايد. [ 45 ]

مسأله 252 - يك قسمت از چهار قسمت سركه مقابل پيشانى است، جاى مسح مى باشد، وهر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه از در ازا به اندازه در ازاى يك انگشت واز پهنا به اندازه سه انگشت بسته، مسح نمايد.

مسأله 253 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سرهم صحيح است.

ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند روى قسمتى از پيشانى مى ريزد، يا به جاهاى ديگر سر مى رسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده، پوست سر را مسح نمايد، واگر موهايى را كه به صورت مى ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى رسد جلوى سر جمع كند وبر آنها مسح نمايد، يا بر موى جاهاى ديگر سر، كه جلوى آن آمده مسح كند باطل است.

مسأله 254 - بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح كند.

مسأله 255 - پهناى مسح پا به هر اندازه باشد كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه باتمام كف دست، روى پا را مسح كند.

مسأله 256 - بنابر احتياط واجب بايد در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد وروى پا را بتدريج مسح كند واگر همه دست را روى پا بگذارد وكمى بكشد صحيح نمى باشد.

مسأله 257 - در مسح سر وروى پا بايد دست را روى آنها بكشد، واگر دست را نگهدارد وسر يا پا را حركت دهد وضو باطل است، ولى اگر موقعى كه دست را مى كشد سريا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد.

مسأله 258 - جاى مسح بايد خشك باشد.

واگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است.

ولى اگر ترى آن بقدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مى شود بگويند فقط از ترى كف [ 46 ] دست است اشكال ندارد.

مسأله 259 - اگر براى مسح، رطوبتى در كف دست نمانده باشد نمى تواند دست را با آب خارج تر كند، بلكه بايد از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد وبا آن مسح نمايد.

مسأله 260 - اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد، مى تواند سر را با همان رطوبت مسح كند، وبراى مسح پاها از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد.

مسأله 261 - مسح كردن از روى جوراب وكفش باطل است، ولى اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد ودرنده ومانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد، واگر روى كفش نجس باشد بايد چيز پاكى بر آن بيندازد وبر آن چيز مسح كند.

مسأله 262 - اگر روى پا نجس باشد ونتواند براى مسح، آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد.

وضوى ارتماسى

مسأله 263 - وضوى ارتماسى آن است كه انسان صورت ودستها را به قصد وضو، با مراعات شستن از بالا به پايين در آب فرو برد ويا آنها را در آب فرو برد وبه قصد وضو بيرون آورد واگر موقعى كه دستها را در آب فرو مى برد نيت وضوء كند وتا وقتى كه آنها را از آب بيرون مى آورد وريزش آب تمام مى شود به قصد وضوء باشد وضوى او صحيح است.

مسأله 264 - در وضوى ارتماسى هم بايد صورت ودستها از بالا به پايين شسته شود، پس اگر وقتى كه صورت ودستها را در آب فرو مى برد قصد وضو كند بايد صورت را از طرف پيشانى ودستها را از طرف آرنج در آب فرو [ 47 ] برد واگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى ودستها را از طرف آرنج بيرون آورد.

مسأله 265 - اگر وضوى بعضى از اعضاء را ارتماسى وبعضى را غير ارتماسى انجام دهد اشكال ندارد.

دعاهايى كه موقع وضو گرفتن مستحب است

مسأله 266 - كسى كه وضو مى گيرد مستحب است موقعى كه نگاهش به آب مى افتد بگويد: (بسم الله وبالله والحمد لله الذى جعل الماء طهورا ولم يجعله نجسا) وموقعى كه پيش از وضو دست خود را مى شويد بگويد: (اللهم اجعلني من التوابين واجعلني من المتطهرين) ودر وقت مضمضه كردن يعنى آب در دهان گرداندن بگويد: (اللهم لقنى حجتى يوم القاك واطلق لسانى بذكرك) ودر وقت استنشاق يعنى آب در بينى كردن بگويد: (اللهم لا تحرم على ريح الجنة واجعلنى ممن يشم ريحها وروحها وطيبها) وموقع شستن صورت بگويد: (اللهم بيض وجهى يوم تسود فيه الوجوه ولا تسود وجهى يوم تبيض فيه الوجوه) ودر وقت شستن دست راست بخواند: (اللهم اعطنى كتابى بيميني والخلد في الجنان بيسارى وحاسبنى حسابا يسيرا) وموقع شستن دست چپ بگويد: (اللهم لا تعطنى كتابى بشمالى ولا من وراء ظهرى ولا تجعلها مغلولة الى عنقى واعوذ بك من مقطعات النيران) و موقعى كه سر را مسح مى كند بگويد: (اللهم غشنى برحمتك