احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات - توضیح المسائل نسخه متنی

بماند فاسد مى شود بايد تا مقدارى كه ممكن است آن را نگهدارد بعد با اجازه مجتهد جامع الشرائط يا وكيل او قيمت آنرا معين كند وبفروشد وپولش را نگهدارد وتا يك سال تعريف و اعلان كند چنانچه صاحب آن پيدا نشد از طرف او صدقه بدهد.

مسأله 2647 - اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن ونماز خواندن همراه او باشد، در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند اشكال ندارد.

والا حكم مغصوب را دارد.

مسأله 2648 - اگر كفش او را ببرند وكفش ديگرى به جاى آن بگذارند چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده وراضى است كه كفشش را عوض كفشى كه برده است بردارد در صورتى كه از پيدا شدن صاحبش مأيوس ويا برايش مشقت داشته باشد مى تواند به جاى كفش خودش بردارد، ولى اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را به او بدهد وچنانچه از پيدا شدن او نا اميد شود بايد [ 501 ] زيادى قيمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد.

واگر احتمال دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده در صورتيكه قيمت آن از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار كمتر باشد مى تواند براى خود بردارد واگر بيشتر باشد بايد تا سال اعلان كند وبعد از يك سال بنابر احتياط واجب از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2649 - اگر مالى را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ارزش دارد پيدا كند واز آن صرف نظر نمايد ودر مسجد يا جاى ديگر بگذارد چنانچه كسى آن را بردارد، براى او حلال است.

مسأله 2650 - لباسهائى را كه براى دوختن نزد خياط مى آورند، طلائى را كه نزد زرگر براى تعمير مى گذارند، كتابهائى كه براى صحافى يا فروش به صحاف وكتابفروش مى سپارند ووسايلى كه براى تعمير واصلاح نزد تعميركار مى برند چنانچه صاحب آنها مجهول باشد وبسراغ آنها نيايد پس از جستجو وتحقيق اگر از آمدن صاحب آن مأيوس شوند بنابر احتياط واجب بايد از طرف صاحبانش آنها را صدقه بدهند.

احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات

مسأله 2651 - اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعدا گفته مى شود سر ببرند: چه وحشى باشد وچه اهلى ، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال وبدن آن پاك است، ولى حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نموده‌اند آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست.

اما بهيمه‌اى را كه انسان با آن وطى ونزديكى كرده گوشت آن وگوشت بچه آن حرام است.

مسأله 2652 - حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو وكبك وبزكوهى و [ 502 ] حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده وبعدا وحشى شده مثل گاو وشتر اهلى كه فرار كرده ووحشى شده است، وبسهولت ذبحش ميسر نيست اگر به دستورى كه بعدا گفته مى شود آنها را شكار كنند پاك وحلال است، ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند ومرغ خانگى وحيوان حلال گوشت وحشى كه بواسطه تربيت كردن اهلى شده است وذبحش بسهولت ممكن است با شكار كردن پاك و حلال نمى شود.

مسأله 2653 - حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مى شود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد بنابر اين بچه آهو كه نمى تواند فرار كند وبچه كبك كه نمى تواند پرواز نمايد، با شكار كردن پاك وحلال نمى شود واگر آهو وبچه‌اش را كه نمى تواند فرار كند، با يك تير شكار نمايند آهو حلال وبچه‌اش حرام است.

مسأله 2654 - حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد، اگر به خودى خود در آب بميرد يا بغير دستور شرعى كه در صيد ماهى گفته مى شود آنرا بكشند پاك است، ولى گوشت آن را نمى شود خورد.

مسأله 2655 - حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد، مانند مار، با سر بريدن حلال نمى شود، ولى مرده آن پاك است.

چه خودش بميرد يا سرش را ببرند.

مسأله 2656 - سگ وخوك بواسطه سر بريدن وشكار كردن پاك نمى شوند وخوردن گوشت آنها هم حرام است.

وحيوان حرام گوشتى را كه درنده و گوشتخوار است مانند گرگ وپلنگ اگر به دستورى كه گفته مى شود سر ببرند، يا با تير ومانند آن شكار كنند پاك است، ولى گوشت آن حلال نمى شود، واگر با سگ شكارى آن را شكار كنند، پاك شدن بدنش هم اشكال دارد.

مسأله 2657 - فيل و خرس وبوزينه وموش و حيواناتى كه مانند سوسمار در [ 503 ] داخل زمين زندگى مى كنند، اگر خون جهنده داشته باشند وبه خودى خود بميرند نجسند بلكه اگر سر آنها را هم ببرند يا آنها را شكار نمايند، پاك شدن بدنشان اشكال دارد واحتياط لازم اجتناب از آنها است.

مسأله 2658 - اگر از شكم حيوان زنده بچه مرده‌اى بيرون آيد يا آن را بيرون آورند، خوردن گوشت آن حرام است.

دستور سر بريدن حيوانات مسأله 2659 - دستور سر بريدن حيوان آن است كه‌حلقوم (مجراى نفس) و مرى (مجراى غذا) ودو شاه رگ را كه در دو طرف حلقوم است كه به آنها اوداج