مسأله 1760 - اگر ديوانه عاقل شود واجب نيست روزه هاى وقتى را كه ديوانه بوده قضا نمايد.مسأله 1761 - اگر كافر مسلمان شود، واجب نيست روزه هاى وقتى را كه كافر بوده قضا نمايد، همچنين واجب نيست قضاى روزه آن روزيكه در آن [ 328 ] مسلمان شده ولى اگر قبل از ظهر مسلمان شود وكارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده باشد، بنابر احتياط واجب نيت كند وروزه بگيرد، واگر آنروز را روزه نگرفت بنابر احتياط واجب قضاى آن را بجا بياورد.ولى اگر مرتد مسلمان شود روزه هاى وقتى را كه مرتد بوده بايد قضا نمايد.مسأله 1762 - روزه‌اى كه از انسان بواسطه مستى فوت شده بايد قضا نمايد، فرق نمى كند كه آن چيزى را كه بواسطه آن مست شده براى معالجه خورده باشد، يا اين كه بدون دليل خورده باشد.مسأله 1763 - اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد، وبعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده، مى تواند مقدار كمتر را كه احتمال مى دهد روزه نگرفته قضا نمايد، مثلا كسى كه پيش از ماه رمضان مسافرت كرده ونمى داند پنجم رمضان از سفر برگشته يا ششم مى تواند پنج روز روزه بگيرد، ونيز كسى هم كه نمى داند چه وقت عذر برايش پيدا شده مى تواند مقدار كمتر را قضا نمايد، مثلا اگر در آخرهاى ماه رمضان مسافرت كند وبعد از رمضان برگردد، ونداند كه بيست وپنجم رمضان مسافرت كرده يا بيست وششم، مى تواند مقدار كمتر يعنى پنج روز را قضا كند، ولى احتياط واجب اين است كه مقدار بيشتر را قضا نمايد، در صورتى كه وقت مسافرت را مى داند ومقدار آن را نمى داند.مسأله 1764 - اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد، ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد، وپنج روز هم به رمضان مانده بنابر احتياط واجب اول قضاى رمضان آخر را بگيرد.مسأله 1765 - اگر قضاى روزه چند رمضان بر او واجب باشد ودر نيت معين نكند روزه‌اى را كه مى گيرد قضاى كدام رمضان است، قضاى سال اول حساب مى شود. [ 329 ] مسأله 1766 - كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته اگر وقت قضاى روزه او تنگ نباشد مى تواند پيش از ظهر روزه خود را باطل كند.مسأله 1767 - اگر قضاى روزه شخص ديگر را گرفته باشد احتياط واجب آن است كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند.مسأله 1768 - اگر بواسطه مرض، يا حيض، يا نفاس، روزه رمضان را نگيرد وپيش از تمام شدن رمضان بميرد، لازم نيست روزه هايى را كه نگرفته براى او قضا كنند.مسأله 1769 - اگر بواسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد، ومرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد، قضاى روزه هائى را كه نگرفته بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد كه تقريبا ده سير است طعام يعنى گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد، ولى اگر بواسطه عذر ديگرى مثلا براى مسافرت روزه نگرفته باشد، وعذر او تا رمضان بعد باقى بماند روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا كند، و احتياط واجب آن است كه براى هر روز يك مد طعام هم بفقير بدهد.مسأله 1770 - اگر بواسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد، وبعد از رمضان مرض او بر طرف شود، ولى عذر ديگرى پيدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضاى روزه را بگيرد، بايد روزه هائى را كه نگرفته قضا نمايد.ونيز اگر در ماه رمضان غير مرض عذر ديگرى داشته باشد وبعد از رمضان آن عذر بر طرف شود، وتا رمضان سال بعد بواسطه مرض نتواند روزه بگيرد، روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا كند، وبنابر احتياط واجب براى هر روز يك مد طعام بفقير بدهد.مسأله 1771 - اگر در ماه رمضان بواسطه عذرى روزه نگيرد، وبعد از رمضان عذر او بر
لطفا منتظر باشید ...
