مسأله 318 - براى شش چيز وضو گرفتن واجب است:اول: براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت.دوم: براى سجده وتشهد فراموش شده، اگر بين آنها ونماز حدثى از او سرزده مثلا بول كرده باشد.سوم: براى طواف واجب خانه كعبهچهارم اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد.پنجم: اگر نذر كرده باشد كه جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند.ششم: براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده يا بيرون آوردن آن از مستراح ومانند آن، درصورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو، بى احترامى به قرآن باشد بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح ومانند آن بيرون آورد يا اگر نجس شده آب بكشد وتا ممكن است از دست گذاشتن به خط قرآن خوددارى كند.مسأله 319 - مس نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد، حرام است.ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.مسأله 320 - جلوگيرى بچه وديوانه از مس خط قرآن واجب نيست، ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيرى كنند.مسأله 321 - كسى كه وضو ندارد، خوب است اسم خداوند متعال را به هر زبانى كه نوشته شده باشد مس ننمايد.مسأله 322 - اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو [ 58 ] بگيرد يا غسل كند صحيح است ونزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.مسأله 323 - كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند وبعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.مسأله 324 - مستحب است انسان براى نماز ميت وزيارت اهل قبور و رفتن به مسجد وحرم امامان عليهم السلام وضو بگيرد، وهم چنين براى همراه داشتن قرآن وخواندن ونوشتن آن ونيز براى مس حاشيه قرآن و براى خوابيدن، وضو گرفتن مستحب است.ونيز مستحب است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد، واگر براى يكى از اين كارها وضو بگيرد هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد مى تواند به جا آورد مثلا مى تواند با آن وضو نماز بخواند.
چيزهايى كه وضو را باطل مى كند
مسأله 325 - هفت چيز وضو را باطل مى كند:اول: بول.دوم: غائط.سوم: باد معده وروده كه از مخرج غائط خارج مى شود.چهارم: خوابى كه به واسطه آن چشم نبيند وگوش نشنود، ولى اگر چشم نبيند وگوش بشنود وضو باطل نمى شود.پنجم: چيزهايى كه عقل را از بين مى برد، مانند ديوانگى ومستى و بيهوشى .ششم: استحاضه زنان، كه بعدا گفته مى شود.هفتم: كارى كه براى آن بايد غسل كرد مانند جنابت. [ 59 ] احكام وضوى جبيره چيزى كه با آن زخم وجاى شكسته را مى بندند ودوايى كه روى زخم و مانند آن مى گذارند جبيره ناميده مى شود.مسأله 326 - اگر در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد، چنانچه روى آن باز است وآب براى آن ضرر ندارد، بايد بطور معمول وضو گرفت.مسأله 327 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت ودستها است و روى آن باز است وآب ريختن روى آن ضرر دارد، بايد اطراف آن را بشويد و چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد، احتياط آن است كه دست تر بر آن بكشد وبعد پارچه پاكى روى آن بگذارد ودست تر را روى پارچه هم بكشد و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است ونمى شود آب كشيد، بايد اطراف زخم را بطورى كه در وضو گفته شد، از بالا به پايين بشويد وبنابر احتياط واجب در فرض اخير تيمم هم بنمايد.مسأله 328 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلوى سريا روى پاها است وروى آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد وروى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، واگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، مسح لازم نيست ولى بايد بعد از وضو تيمم نمايد.مسأله 329 - اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد، چنانچه باز كردن آن ممكن است وزحمت ومشقت هم ندارد وآب هم براى آن ضرر ندارد، بايد روى آن را باز كند ووضو بگيرد، چه زخم ومانند آن در صورت ودستها باشد، يا جلوى سر وروى پاها.مسأله 330 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت يا
لطفا منتظر باشید ...
