مسأله 119 - فقاع كه از جو گرفته مىشود وبه آن آب جو مىگويند نجس است، ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند وبه آن ماء الشعير مىگويند پاك مىباشد.
عرق جنب از حرام
مسأله 120 - عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند.مسأله 121 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن، حرام است (مثلا در روزه ماه رمضان) با زن خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد.مسأله 122 - اگر جنب از حرام نتواند غسل نمايد وعوض غسل، تيمم نمايد بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد. [ 24 ] مسأله 123 - اگر كسى ابتدا از حرام جنب شود وبعد با حلال خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب، بايد از عرق خود در نماز اجتناب كند، ولى اگر اول با حلال خود نزديكى كند وبعد از حرام، جنب شود، عرق او وجوب اجتناب ندارد.
11 - عرق شتر نجاستخوار
مسأله 124 - عرق شتر نجاستخوار، نجس است، ولى اگر حيوانات ديگر، نجاستخوار شوند از عرق آنها اجتناب لازم نيست.
راه ثابت شدن نجاست
مسأله 125 - نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود: اول آن كه خود انسان يقين كند چيزى نجس است، واگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد، مگر آن كه بواسطه گمان، اطمينانى كه مردم عادى آن را علم به حساب مىآورند حاصل شود، كه در اين صورت اجتناب لازم است.بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه و مهمانخانه‌هايى كه افراد لاابالى وكسانى كه پاكى ونجسى را مراعات نمىكنند، در آنها غذا مىخورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد.دوم آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است، مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مىباشد، سوم آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ونيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است، بنابر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب كرد.مسأله 126 - اگر به واسطه ندانستن مسأله، نجس بودن وپاك بودن چيزى را نداند، مثلا نداند كه عرق جنب از حرام پاك است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، [ 25 ] ولى اگر با اين كه مسأله رامى داند، چيزى راشك كند پاك است يا نه، مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان، پاك مىباشد.مسأله 127 - چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه، نجس است، وچيز پاك را اگر شك كند نجس شده يا نه، پاك است.واگر هم بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست تحقيق كند.مسأله 128 - اگر بداند يكى از دو ظرف يادو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مىكند نجس شده، ونداند كدام است، بايد از هر دو اجتناب كند، بلكه اگر مثلا نمىداند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمىكند ومال ديگرى است، باز هم احتياط آن است كه از لباس خودش اجتناب نمايد، اگر چه لازم نيست.
راه نجس شدن چيزهاى پاك
مسأله 129 - اگر چيز پاك به چيز نجس برسد وهر دو يا يكى از آنها بطورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد، چيز پاك نجس مىشود، واگر ترى به قدرى كم باشد كه به ديگرى نرسد، چيزى كه پاك بوده نجس نمىشود.مسأله 130 - اگر چيز پاكى به چيز نجس برسد وانسان شك كند كه هر دو يا يكى از آنها تر بوده يا نه، آن چيز پاك نجس نمىشود.مسأله 131 - دو چيزى كه انسان نمىداند كدام پاك وكدام نجس است اگر چيز پاكى با رطوبت به يكى از آنها برسد، نجس نمىشود، ولى اگر يكى از آنها قبلا نجس بوده وانسان نداند پاك شده يا نه، چنانچه چيز پاكى به آن برسد نجس مىشود.مسأله 132 - زمين وپارچه ومانند اينها اگر رطوبت داشته باشد هر [ 26 ] قسمتى كه نجاست به‌آن برسد نجس مىشود ونقاط ديگر آن پاك است و همچنين است خيار وخربزه ومانند اينها.مسأله 133 - هر گاه شيره وروغن روان باشد همين كه يك نقطه از آن نجس شد، تمام آن نجس مىشود.ولى اگر روان نباشد تمام آن نجس نمىشود بلكه فقط جائيكه نجاست به آن رسيده نجس مىشود.مسأله 134 - اگر مگس يا حيوانى مانند آن، روى چيز نجسى كه تر است بنشيند وبعد روى چيز پاكى كه آن هم تر است بنشيند، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده، چيز پاك نجس مىشود، واگر نداند پاك است.مسأله 135 - اگر جايى از بدن كه عرق دارد نجس شود وعرق از آن جا به جاى ديگر برود، هر جاكه عرق به آن برسد نجس مىشود، واگر عرق به جاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاك است.مسأله 136 - اخلاطى كه از بينى يا گلو مىآيد، اگر خون داشته باشد، جايى كه خون دارد نجس وبقيه پاك است پس اگر به بيرون دهان يابينى برسد، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن
لطفا منتظر باشید ...
