راه ثابت شدن اول ماه - توضیح المسائل نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

توضیح المسائل - نسخه متنی

محمد فاضل لنکرانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

انسان مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود ونمى تواند تشنگى را تحمل كند يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست ولى در [ 333 ] صورت دوم بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، واحتياط واجب آن است كه بيشتر از مقدارى كه ناچار است آب نياشامد، وچنانچه بعد بتواند روزه بگيرد، بايد روزه هائى را كه نگرفته قضا نمايد.

مسأله 1793 - زنى كه زائيدن او نزديك است وروزه براى حملش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست، ونيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست، در اين صورت بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، ودر هر دو صورت روزه هائى را نگرفته بايد قضا نمايد.

مسأله 1794 - زنى كه بچه شير مى دهد وشير او كم است چه مادر بچه يا دايه او باشد يا بى اجرت شير دهد، اگر روزه براى بچه كه شير مى دهد ضرر دارد روزه بر او واجب نيست، ونيز اگر براى خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست ودر اين صورت بايد براى هر روز يك مد طعام بفقير بدهد، ودر هر دو صورت روزه هائى را كه نگرفته بايد قضا نمايد، ولى اگر كسى پيدا شود كه بى اجرت بچه را شير دهد، يا براى شير دادن بچه از پدر يا مادر يا از كس ديگرى كه اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، بايد بچه را به او بدهد وروزه بگيرد.

راه ثابت شدن اول ماه

مسأله 1795 - اول ماه به چند چيز ثابت مى شود:

اول: آن كه خود انسان ماه را ببيند.

دوم: عده‌اى كه از گفته آنان يقين پيدا مى شود بگويند ماه را ديده ايم و همچنين است هر چيزى كه بواسطه آن يقين پيدا شود.

سوم: سى روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مى شود يا سى روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه شوال [ 334 ] ثابت مى شود.

چهارم: دو مرد عادل بگويند كه: در شب، ماه را ديده ايم، ولى اگر صفت ماه را بر خلاف يكديگر بگويند، يا شهادتشان خلاف واقع باشد مثل اين كه بگويند: داخل دائره ماه طرف افق بود، اول ماه ثابت نمى شود.

اما اگر در تشخيص بعض خصوصيات اختلاف داشته باشند مثل آن كه يكى بگويد ماه بلند بود، وديگرى بگويد نبود، بگفته آنان اول ماه ثابت مى شود، پنجم: مجتهد جامع الشرائط حكم كند كه اول ماه است.

مسأله 1796 - اگر مجتهد جامع الشرائط حكم كند كه اول ماه است كسى هم كه تقليد او را نمى كند بايد به حكم او عمل كند، ولى كسى كه مى داند مجتهد جامع الشرائط اشتباه كرده نمى تواند به حكم او عمل نمايد.

مسأله 1797 - اول ماه با پيشگوئى منجمين ثابت نمى شود، ولى اگر انسان از گفته آنان يقين پيدا كند بايد به آن عمل نمايد.

مسأله 1798 - بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن دليل نمى شود كه شب پيش شب اول ماه بوده است.

مسأله 1799 - اگر اول ماه براى كسى ثابت نشود وروزه نگيرد چنانچه دو مرد عادل بگويند كه شب پيش ماه را ديده ايم بايد روزه آن روز را قضا نمايد.

مسأله 1800 - اگر در شهرى اول ماه ثابت شود براى مردم شهر ديگر فايده ندارد، مگر آن دو شهر با هم نزديك باشند، يا انسان بداند كه افق آنها يكى است.

مسأله 1801 - اول ماه با مخابره تلگراف از شهرى به شهر ديگر ثابت نمى شود، مگر دو شهرى كه از يكى بديگرى تلگراف كرده‌اند نزديك يا هم افق باشند، وانسان بداند كه تلگراف از روى حكم مجتهد جامع الشرائط يا شهادت [ 335 ] دو مرد عادل بوده است.

مسأله 1802 - روزى را كه انسان نمى داند آخر رمضان است يا اول شوال، بايد روزه بگيرد، ولى اگر پيش از مغرب بفهمد كه اول شوال است بايد افطار كند.

مسأله 1803 - اگر زندانى نتواند به ماه رمضان يقين كند، بايد به گمان عمل نمايد، واگر آنهم ممكن نباشد، هر ماهى را كه روزه بگيرد صحيح است و بايد بعد از گذشتن يازده ماه از ماهى كه روزه گرفته دوباره يك ماه روزه بگيرد واگر بعد خلاف آن ثابت شود، روزه او صحيح است، واگر ثابت شود كه هنوز ماه رمضان نرسيده، بايد دوباره روزه بگيرد.

روزه هاى حرام ومكروه

مسأله 1804 - روزه عيد فطر وقربان حرام است، ونيز روزى را كه انسان نمى داند آخر شعبان است يا اول رمضان اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد حرام مى باشد.

مسأله 1805 - اگر زن با گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، جايز نيست روزه بگيرد، بلكه اگر حق شوهر هم از بين نرود، ولى شوهر او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كند بنابر احتياط واجب بايد خوددارى كند.

مسأله 1806 - روزه مستحبى اولاد اگر اسباب أذيت پدر ومادر يا جد شود جايز نيست، بلكه اگر اسباب اذيت آنان نشود ولى او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كنند، احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد.

مسأله 1807 - اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، ودر بين روز پدر او را نهى كند بايد افطار نمايد. [ 336 ]

/ 188