آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بكارت است واگر به همه‌آن رسيده، حيض مى باشد. [ 83 ] البته بايد خون زياد نباشد تا به وسيله‌فوق بتواند بين خون حيض وبكارت فرق بگذارد. ودر صورت عدم امكان تشخيص وعدم حصول يقين، در ايام عادت حكم به حيض بودن مى كند وگرنه عمل به حالت سابقه مى نمايد.

(411) اگر كمتر از سه روز خون ببيند وسپس پاك شود وبعد سه روز خون ببيند، خون دوم حيض است وخون اول اگر چه در روزهاى عادتش باشد حيض نيست.

(412) اگر حائض پاك شد وبعد از گذشتن ده روز يا بيشتر، دوباره خون ديد، اگر از سه روز بيشتر طول بكشد ولى از ده روز بيشتر نباشد وساير شرايط حيض را داشته باشد، خون دوم نيز حيض است. اقسام زن هاى

حائض

(413) زن هاى حائض بر شش قسمند:

1 - صاحب عادت وقتيه وعدديه، وآن زنى است كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند وشماره روزهاى حيض او هم در هر دو ماه يك اندازه باشد، مثل آن كه دو ماه پشت سر هم از اول ماه تا هفتم آن خون ببيند.

2 - صاحب عادت وقتيه، وآن زنى است كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين، خون حيض ببيند ولى شماره روزهاى حيض او در هر دو ماه يك اندازه نباشد، مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند ولى ماه اول روز هفتم وماه دوم روز هشتم از خون پاك شود.

3 - صاحب عادت عدديه، وآن زنى است كه شماره روزهاى حيض او در دو ماه پشت سر هم به يك اندازه باشد، ولى وقت ديدن آن دو خون يكى نباشد، مثل آن كه ماه اول از پنجم تا دهم وماه دوم از دوازدهم تا هفدهم خون ببيند.

4 - مضطربه، وآن زنى است كه چند ماه خون ديده ولى عادت معينى پيدا نكرده، يا عادتش بهم خورده وعادت تازه اى پيدا نكرده است.

5 - مبتدئه، وآن زنى است كه دفعه‌اول خون ديدن او است. [ 84 ]

6 - ناسيه، وآن زنى است كه عادت خود را فراموش كرده است. و هر كدام از اينها احكامى دارند كه در مسائل بعدى گفته مى شود.

(414) زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر در وقت عادت يا دو سه روز جلوتر يا دو سه روز عقب تر خون ببيند، به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته اگر چه آن خون، نشانه هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زن حائض گفته شد عمل كند. وچنانچه بعد بفهمد حيض نبوده، مثل اين كه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادت هايى را كه بجا نياورده قضا نمايد.

(415) زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد اگر چند روز پيش از عادت وهمه روزهاى عادت وچند روز بعد از عادت خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، واگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت خود ديده، حيض است وخونى كه پيش از آن وبعد از آن ديده استحاضه مى باشد، وبايد عبادتهايى را كه در روزهاى پيش از عادت وبعد از عادت بجا نياورده قضا نمايد. واگر همه‌روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، واگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است وخونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى باشد وچنانچه در آن روزها عبادت نكرده بايد قضا نمايد. واگر همه‌روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، واگر بيشتر شود فقط روزهاى عادت حيض وباقى استحاضه است.

(416) زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است، واگر از ده روز بيشتر شود روزهايى كه در عادت خون ديده با چند روز پيش از آن، كه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض، وروزهاى اول را استحاضه قرار مى دهد. واگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، واگر بيشتر شود، بايد روزهايى كه در عادت، خون ديده با چند روز بعد از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض وبقيه را استحاضه قرار دهد. [ 85 ]

(417) زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض است، وخونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه هاى حيض را داشته باشد استحاضه است. مثلا زنى كه عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض وپنج روز بعد استحاضه مى باشد.

(418) زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يا دو سه روز بعد از عادت خون ببيند به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، اگر چه آن خون نشانه