لزوم متوجه بودن همه مقاديم بدن به طرف قبله

نحوه تحويل قبله به خواست خدا با رواياتي كه در مسئله است خوانده مي‌شود اما الآن در خصوص اين آيه ملاحظه مي‌فرماييد كه خداي سبحان دستور داد، فرمود: (فولِ وجهك شطر المسجد الحرام) يعني صورت را به جانب مسجد الحرام متوجّه كن. منظور از «وجه» مقاديم بدن است؛ نه تنها صورت. نه يعني فقط رو را به مسجد الحرام برگردان. اينكه مي‌گويند: رو به قبله نشست يا رو به مسجد نشست يعني همه مقاديم بدن به سمت قبله يا مسجد است؛ نه اينكه فقط رو به سمت مسجد است و مقاديم بدن سمت ديگر اين يا كنايه است يا نه «وجه» يعني نفس؛ خودت را به سمت مسجد متوجّه كن.(فول وجهك) نه يعني«صورتك» بلكه مقاديم بدن را به سمت مسجد الحرام متوجه كن.

پس و الوجه در خصوص آيه يعني مقاديم بدن، لذا آنها كه رو به قبله در نماز مي‌ايستند، انگشت‌هاي پاهاي آنها متوجّه قبله نيست بعضي از بزرگان احتياط كردند.9 اين‌چنين نيست كه كسي بتواند رو به قبله بايستد و پاهاي او باز باشد به طوري كه انگشت‌هاي پا به سمت قبله نباشد، اين را احتياط كردند [و] گفتند: بي اشكال نيست. بايد طوري انسان بايستد كه انگشت‌هاي پا هم به سمت قبله باشد: كه كل مقاديم بدن به سمت قبله باشد: (فولّ وجهك شطر المسجد الحرام)