| 51 |
همه موجوديهاى ممكن را خداى حكيم آفريده و تمام كارهاى مبدأ حكيم(هدفدار ) است و اين گرايش به كمال بيكران نيز بيهوده نبوده يقينا هم كمال مطلق وجود دارد و هم نيل به آن مقدور انسان مى باشد و در صورت فقدان يكى از اين دو آفرينش اين گرايش ياوه خواهد بود .
و راه نيل به آن سلوك منازل توحيد( افعالى) و(اوصافى) و(ذاتى ) است :
لا اله الا الله وحده وحده وحده .
كه اين جمله ناظر به مراحل سه گانه(توحيد) است نه تكرار يك مطلب .
صدرالمتألهين ( ره ) حب زندگى جاودانه را دليل وجود حيات ابدى پس از مرگ قرار داده است . ( 1 )
اما از نظر متفكر مادى با مقدمه حدسى چنين حل مى شود كه در جهان هستى چيزى ياوه نخواهد بود :
اگر هر گياه تشنه آب است پس در جهان بايد آب باشد اگر هر حيوان گرسنه غذاست پس در جهان بايد غذا باشد و . . .
به هر حال گرايش مطلق خواهى و جاودانه طلبى نشانه وجود مطلق و هستى زنده و مصون از مرگ است و آن هستى مطلق و زنده ازلى كه از هيچ جهت محدود نخواهد بود خداى سبحان است و مطلوب انسان نيل به لقاى اوست و راهش رهيدن از غير او مى باشد .
لذا در متن پيام مبارك چنين آمده است :
. . . آن خداوند متعال است كه همه به آن متوجهيم گر چه خود ندانيم .
قانون عليت و معلوليت كه هر گونه شناختى بر آن استوار است معقول است نه محسوس .
1 . اسفار ج 9 ص 241 و مبدأ و معاد ط جديد ص 456 .