مفسران مىگويند، هامان براى او برجى بلند بنا كرد و سپس فرعون بر آن بالا رفت وتيرى كه قبلاً پيكان آن را به خون آغشته كرده بود به سوى آسمان نشانه رفت و به اطرافيان خود گفت:
خداى موسى را كشتم.
خداى متعال فرمود:
وَقالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ ابْنِ لِى صَرْحاً لَعَلِّى أَبْلُغُ الأَسْبابَ * أَسْبابَ السَّمواتِ فَأَطَّلِعَ إِلى إِلهِ مُوسى وَإِنِّى لَأَظُنُّهُ كاذِباً وَكَذلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلّا فِى تَبابٍ؛ (7)
فرعون گفت: اى هامان، برايم كاخى بلند بنا كن، شايد به درهاى آسمان راه يابم و از خداى موسى خبرى بيابم و من تصور مىكنم موسى دروغ مىگويد.
بدينسان عمل زشت فرعون در نظرش زيبا جلوهگر شد و راه حق بر او مسدود گشت و مكر و تدبير فرعون جز بر زيان وهلاكت وى به كار نيامد.
1- طه (20) آيات 9 - 36. 2- طه (20) آيات 45 - 47. 3- اعراف (7) آيات 104 - 105. 4- شعراء (26) آيات 18 - 22. 5- شعراء(26) آيات 23 - 28. 6- طه (20) آيات 48 - 54. 7- غافر (40)، آيات 36 - 37.