لطفا منتظر باشید ...
مبارزه موسى و قوم او
معجزات موسى و ايمان ساحران
چون بحث و مناقشه ميان فرعون و موسى درباره رسالت الهى او بالا گرفت، فرعون از موسى دليلى شاهد برصدق گفتارش خواست. در اين هنگام موسى(ع) عصا را از دست خود انداخت به اژدهايى تبديل شد كه شك و ترديدى
در آن نبود و به حركت در آمد و نيز دستش را از جيب خود بيرون آورد و نور سفيدى از آن آشكار گشت و براى
تماشاگران درخشيدن گرفت.فرعون و حاشيهنشينان وى كه اين صحنه را ديدند به تكذيب موسى ادامه داده و كارهاى او را جادوگرى
تلقى كردند و درباره موسى به مشورت پرداخته و تأكيد كردند وى ساحر بوده و آشناى به علم جادوگرى است و
هدفش اين است كه با سحر و جادوى خويش آنان را از مصر بيرون رانده و آن را تصرف كند،سپس از آنها پرسيد:چه نظرى دارند؟اشراف قوم به فرعون اشاره كردند كه موسى و برادرش را مهلت دهد و در گوشه و كنار مصر در
پى جادوگران بفرستد تا مانند موسى به جادوگرى بپردازند؛ زيرا معجزهاى را كه موسى آورده تا زمانى
كه انجام دادن آن در توان ديگرى باشد و مانند آن را انجام دهد، از اعتبار افتاده ودعوت او تباه
مىگردد.فرعون، مأموران خود را به گوشه و كنار مصر اعزام كرد تا جادوگران را نزد او آورند. مأموران وى تعداد
زيادى از جادوگران را آوردند.ساحران به فرعون گفتند: در صورتى كه در جادوگرى بر موسى پيروز شوند، از
او پاداش گرانبهايى مىخواهند و فرعون نيز پذيرفت و بدانان وعده داد كه آنها در پيشگاه وى از مقامى
بس والا برخوردار خواهند شد. علاوه براينكه جادوگرى در مصر داراى ارزش و اهميت زيادى بود كه
پادشاهان و اُمرا بدان توجه خاصى داشته و در ازاى اين كار پاداش فراوان مىدادند، و اين قضيهاى
است كه اخيراً آثار باستانى مصر از آن پرده برداشته است.روز موعودِ ديدار جادوگران با موسى(ع) فرا رسيد و جمعيّت انبوهى به صحنهنمايش هجوم آوردند و اين
ماجرا در روز عيد انجام شد. به نظر مىرسد آن روز مصادف با روز طغيان رود نيل بوده كه از بزرگترين
عيدهاى آنان به شمار مىرفته است.موسى(ع) با جادوگران به گفت و گو پرداخت كه آيا آنها ابزار جادويى خود را بر زمين مىافكنند يا نخست
او مبادرت به اين كار كند؟موسى پافشارى كرد كه نخست آنان جادوگرى كنند. و ابزار و آلات آنان عصا و
طناب بود كه با انداختن آنها عرصه نمايش مملوّ از مار وافعى شد و موسى و مردمِ تماشاگر تصور كردند كه
اين اشيا واقعاً به حركت در آمدهاند، از اين رو مردم از اين صحنه وحشتزده شده و ترس و اضطراب بر
دلهاى آنان حكمفرما گشت.فرعون و هوادارانش شادمان گشتند و مطمئن شدند كه جادوگران پيروزشدند و موسى نمىتواند بر آنان
برترى يابد، ولى خداى متعال به موسى وحى فرمود تا عصاى خود را برزمين افكند و او نيز همان گونه كه
دستور يافته بود آن را به زمين انداخت، ناگهان به صورت اژدهايى در آمد و ابزار و وسايل دروغين
جادوگرى آنها را، كه بدان زرق و برق داده بودند، به سرعت بلعيد و طعمه خويش ساخت.فرعون و هواداران او مات و مبهوت شدند و جادوگران دانستند كارى را كه موسى انجام داده، سحر مانند آن
را انجام نمىدهد، بلكه آن قدرت الهى است كه چنين كرده است. از اينرو، ساحران به خاك افتاده و خدا
را سجده كردند و گفتند:«ما به پروردگار جهانيان، پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم».فرعون يقين حاصل كرد كه موسى را مغلوب نساخته، بلكه اين موسى است كه بر او پيروز گشته است، و براى
اينكه بر شكست خود پوشش بنهد به جادوگران گفت:موسى، بزرگ واستاد شما بود و او به شما جادوگرى آموخت
و به همين دليل بر شما پيروز شد و سحر وجادوى او بر شما غالب آمد و چيره شد.فرعون اين سخن را در حالى
مىگفت كه به خوبى مىدانست موسى جادوگران را نمىشناسد و قبلاً هم با آنان نشستى نداشته است، ولى
انسانى كه شكست مىخورد، همه گونه عذرى براى خود مىتراشد.سپس فرعون براى اينكه قدرت خود را به
رخ جادوگران بكشد بدانان گفت:آمنتم به قبل أن آذن لكمپيش از آنكه من اجازه دهم به موسى ايمان
آورديد؟و ادعا مىكرد كه وى صاحب اختيار آنهاست و مىبايست او بدانان چنين اجازهاى بدهد، ولى
آنها قبل از صادر شدن اجازه از ناحيه وى، مرتكب جرم شده و به موسى ايمان آوردهاند، به همين دليل
آنها را تهديد كرد كه دست و پاى آنان را خواهد بريد و آنها را بر شاخههاى نخل به دار مىآويزد.تهديد فرعون، ساحران را از ايمان آوردن باز نداشت، بلكه گفتند:ما به پيشگاه خداى خويش باز مىگرديم
و تو ما را بدين جهت كيفر مىكنى كه ما موسى را تصديق كرديم و به نشانههاى واضح و روشن پروردگارمان
كه دليل حقانيت وى بود، اذعان نموديم.جادوگران سپس با تضرع و زارى متوجه خدا شدند و عرضه داشتند:پروردگارا، به ما صبرى بزرگ عنايت كن تا با آن توان تحمل كيفر و شكنجه فرعون را داشته باشيم و ما را
مسلمان بميران:قالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِها إِنْ كُنْتَ مِنَ الصّادِقِينَ * فَأَلْقى عَصاهُ
فَإِذا هِىَ ثُعْبانٌ مُّبِينٌ * وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذا هِىَ بَيْضاءُ لِلنّاظِرِينَ * قالَ
المَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلِيمٌ * يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ
أَرْضِكُمْ فَماذا تَأْمُرُونَ * قالُوا أَرْجِهْ وَأَخاهُ وَأَرْسِلْ فِى المَدائِنِ حاشِرِينَ *
يَأْتُوكَ بِكُلِّ ساحِرٍ عَلِيمٍ * وَجاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قالُوا إِنَّ لَنا لَأَجْراً
إِنْ كُنّا نَحْنُ الغالِبِينَ * قالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ المُقَرَّبِينَ * قالُوا يا
مُوسى إِمّا أَنْ تُلْقِىَ وَإِمّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ المُلْقِينَ * قالَ أَلْقُوا فَلَمّا
أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ *
وَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَلْقِ عَصاكَ فَإِذا هِىَ تَلْقَفُ مايَأْفِكُونَ * فَوَقَعَ
الحَقُّ وَبَطَلَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ * فَغُلِبُوا هُنالِكَ وَانْقَلَبُوا صاغِرِينَ *
وَأُلْقِىَ السَّحَرَةُ ساجِدِينَ * قالُوا آمَنّا بِرَبِّ العالَمِينَ * رَبِّ مُوسى وَهرُونَ *
قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِى
المَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ* لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ
وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ * قالُوا إِنّا إِلى رَبِّنا
مُنْقَلِبُونَ * وَما تَنْقِمُ مِنّا إِلّا أَنْ آمَنّا بِآياتِ رَبِّنا لَمّا جاءَتْنا رَبَّنا
أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَتَوَفَّنا مُسْلِمِينَ؛(1)
