باب يازدهم: محمد(ص) - همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

همراه با پیامبران در قرآن - نسخه متنی

عفیف عبدالفتاح طباره؛ ترجمه: عباس جلالی، حسین خاکساران

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

باب يازدهم: محمد(ص)

‏زندگى محمد(ص) ازتولد تا هجرت

مقدمه

مسلمانان صدر اسلام تمام گفته‏ها و اعمال و كردار رسول اكرم(ص) را در ده‏ها جلد كتاب‏تدوين نموده و
گرد آورده‏اند، كه آنها را كتب حديث و يا سنّت نبوى مى‏نامند. به علاوه‏اگر بخواهيم درباره زندگى
پيامبر اسلام حضرت محمد(ص) سخن بگوييم، بايد به قرآن‏مراجعه كنيم، چه اين‏كه قرآن يكى از منابع
اصلى زندگى پيامبر و اصول و تعاليمى است‏كه خداوند آنها را بدو وحى فرموده است و بيان اين اصول و
تجزيه و تحليل و شرح وتفصيل آنها، نياز به ژرف نگرى طولانى دارد كه در خور چندين كتاب است.

به همين
دليل‏از آغاز تأليف اين كتاب، قصد نداشتم به زندگى پيامبر اكرم(ص) بپردازم، بلكه تصميم‏گرفتم آن را
به صورت كتابى مستقل در آورم، ولى با اصراردوستان بر اين شدم كه‏فشرده‏اى از زندگى آن حضرت را به
نگارش در آورم و براى پرهيز از حجم زياد كتاب،اين مبحث را به نحو اختصار بيان كرده و از عنوان بسيارى
از حوادث ورخدادهاى‏زندگى آن بزرگوار خوددارى كرده‏ام.

گرچه خودم از اين گونه نوشتار خرسندنيستم؛
زيرا با اين بحث فشرده نمى‏توانم آنچه را در خور مقام برجسته آن حضرت است بيان كنم، به هرحال قبلاً
هم درباره دستورات و تعاليم آن حضرت مطالبى را به گ
ونه‏اى خلاصه در كتاب خود «روح الدين الاسلامى» آورده‏ام كه مى‏توان آن را تتمه همين بحث فشرده
دانست.

برترى آن حضرت بر انسانيت

فضيلت و برترى رسول خدا(ص) بر مسلمانان و بشر با هيچ چيز قابل مقايسه نيست، به‏همين دليل خداوند به
مسلمانان دستور داده است كه مقام و منزلت پيامبرش را حفظ نموده و بهره‏مندى از هدايت آن حضرت و
فداكارى‏هايى را كه براى سعادتمند كردن بشر در راه تبليغ رسالت پروردگار خويش انجام داد، به
فراموشى نسپارند:

«إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلىَ النَّبِىِّ ياأَيُّها الَّذِينَ آمَنُوا
صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً».

صلات، در لغت به معنى دعا و تبرّك جستن است، بنابراين صلوات مسلمانان بر پيامبر(ص)، يعنى دعايشان در
حقّ او و صلوات فرشتگان، طلب مغفرت براى آن حضرت و صلوات خداوند به‏معناى رحمت و مدح و ستايش است كه
خداوند پيامبر خود را نزد فرشتگان مى‏ستايد.

بدين ترتيب هرگاه مسلمانى بگويد:

«اللهم صلّ على محمد»

معنايش اين است كه خداوندا، او را در دنيا به
واسطه شهرت، عظمت ببخش و آيين او را يارى فرما، عملِ به دين او را پايدارنما و در آخرت او را شفيع
امتش گردان و او را پاداش و ثواب فراوان عنايت كُن وفضيلت و برترى او را بر اولين و آخرين پديدار ساز
و وى را بر كليه مقرّبان درگاهت مقدم بدار.

شبهه‏اى غلط

معنايى كه به ذهن خوانندگان امروزى - كه از راز و رمز معانى زبان عربى و اسلام اطلاعى ندارند - مى‏آيد
اين است كه تصور مى‏كنند صلواتى كه خداوند بر پيامبر مى‏فرستد، مانند همان صلات به معناى نماز بوده
كه داراى ركوع و سجود است، در صورتى كه چنين عقيده‏اى، بى‏اطلاعى محض از اسلام است.

حضرت محمد(ص)

فرستاده خدا و بنده‏اى از بندگان اوست و خداوند به ما دستور داده است تا بر او صلوات و درود بفرستيم؛
يعنى به پاس احترام آن حضرت و تهذيب مسلمان‏ها، در حقّ او دعا كنيم، چه اين‏كه صلوات و درود، فضايل
اخلاقى آن حضرت را يادآورى كرده تا مسلمان‏ها بدين وسيله در كليه امور نيك و پسنديده‏اى كه
بدان‏ها آموخته، وى را سپاس گويند.

/ 300