بدون نياز به آتش و چكش آن را چون شمع به هر صورتى كه مىخواست درمىآورد و از آن زرههاى مستحكم با
حلقههايى متصل به يكديگر و يك اندازه با كمال دقتّ مىساخت، اين نوع زرهها، فرد زرهپوش را
همچون زرههاى يك پارچه، از حركت بازنمىداشت و قرآن بدين معنا نيز اشاره دارد:وَعَلَّمْناهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِنْ بَأْسِكُمْ؛(8)به داود ساختن لباسى را براى شما آموختيم - و اين همان زرههايى بود كه از آهن ساخته مىشد- تا در
نبرد با دشمن، شما را از ضربه شمشير و نيزه محافظت كند.
كتاب داود(ع)
قرآن يادآور مىشود كه خداوند به داود(ع) كتابى به نام زبور عنايت كرد: «وَآتَيْنا داوُدَزَبُوراً».زبور نزد اهل كتاب «مزامير» ناميده مىشد كه مجموعهاى از اشعار مذهبى بود و با نشاط و
آهنگ خاصى ادا مىشده است، از جمله حاوى نغمهها و سرودهايى بوده است كه خداوند در آن اشعار به جهت
شگفتىهاى آفريدههايش مورد ستايش قرارگرفته و نيز صلوات و درود و آموزش و سفارشات پروردگار و
بيان ثواب و كيفر الهى در آنها آمده بوده كه بيشتر مزامير به حضرت داود منسوب است و برخى از آنها پس
از او ساخته شده و بعضى از اين سرودها ساخته «همان» و «اتهان» و «سليمان» و «اساف» و «جدوتهن» و
«موسى» و «ابناءقورح» مىباشند.
1- ص (38) آيات 21 - 25.2- ص (38) آيه 26.3- انبياء (21) آيات 78 - 79.4- ص (38) آيات 17 - 19.5- سبأ (34) آيه 10.6- ص (38) آيه 20.7- سبأ (34) آيات 10 - 11.8- انبياء (21) آيه 80.