فصل ششم: پيامبرى الياس(ع)
قوم اِلياس، قبيلهاى از بنىاسرائيل بودند و به شهرى كه امروزه «بَعلبَك» ناميده مىشود مهاجرتنمودند، اين قوم بتى را به نام «بَعْل» پرستش مىكردند. خداوند پيامبرش الياس را براى ارشاد و
راهنمايى آنان فرستاد و وى آنها را به پرستش خداى يگانه دعوت كرد و بدانها گفت:آيا نمىخواهيد با
انجام دستورات الهى و دورى از معصيت وى، از عذاب و كيفر او برهيد؟آيا شما پرستش خدايى كه جهان را در
بهترين شكل آن آفريده است رها كرده و بت بَعْل را مورد پرستش قرار مىدهيد؟خدايى كه سزاوار پرستيدن
است، خدايى است كه پروردگار شما و پيشينيان شماست: «هُوَ اللَّهُ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبائِكُمُ
الأَوَّلِينَ»ولى آن قوم دعوت آن حضرت را تكذيب كرده و نداى او را لبيك نگفتند و پاداش تكذيب آنها
اين بود كه خداوند آنها را در دنيا و آخرت به عذاب خويش گرفتار سازد، مگر بندگان خالص او كه در اَمان
هستند.خداوند ياد و نامِ نيك الياس(ع) را بر زبان كسانى كه پس از او آمدند جارى ساخت؛ زيرا الياس از
بندگان مؤمن خدا بود و در كارهاى خود اخلاص داشت و خداوند از او اين گونه ياد فرموده است:وَإِنَّ إِلْياسَ لَمِنَ المُرْسَلِينَ * إِذ قالَ لِقَوْمِهِ أَلا تَتَّقُونَ * أَتَدْعُونَ
بَعْلاً وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الخالِقِينَ * اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبائِكُمُ الأَوَّلِينَ *
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ * إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخْلَصِينَ * وَتَرَكْنا
عَلَيْهِ فِى الآخِرِينَ * سَلامٌ عَلى إِلْ ياسِينَ(1) * إِنّا كَذلِكَ نَجْزِى المُحْسِنِينَ *
إِنَّهُ مِنْ عِبادِنا المُؤْمِنِينَ؛(2)به راستى كه الياس از پيامبران بود، آنگاه كه به قوم خود گفت:آيا از خدا نمىترسيد، بتى را
مىپرستيد و از بهترين آفريدگار دست برداشتهايد. خداوند پروردگار شما و پيشينيان شماست، ولى او
را تكذيب كردند و آنها براى عذاب احضار خواهند شد، مگر بندگان مخلص خدا، و براى الياس در ميان
آيندگان نام نكو گذاشتيم. درود بر الياسين، و ما قطعاً به نيكوكاران اين چنين پاداش مىدهيم، او از
بندگان با ايمان ما بود.
1- الياسين جمع الياس است و مقصود از الياسين افراد مخلص قوم الياس هستند، لذا اين جمع بر الياس و
طرفداران او اطلاق شده است.2- صافات (37) آيات 123 - 132.