لطفا منتظر باشید ...
عبادت داود(ع)
خداوند عبادت داود را اين گونه وصف مىكند:وَاذكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الأَيْدِ إِنَّهُ أَوّابٌ * إِنّا سَخَّرْنا الْجِبالَ مَعَهُيُسَبِّحْنَ بِالعَشِىِّ وَالإِشْراقِ * وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُ أَوّابٌ؛(4)و بنده ما داود را ياد كن كه فردى با صلابت بود و پيوسته به درگاه ما توبه و انابه مىكرد. ما كوهها
را مسخّر او گردانيديم تا به همراه او صبح و شب خدا را ذكر و تسبيح گويند و پرندگان را به تسخير او در
آورديم و همه آنها نزد او گرد مىآمدند.در اين آيات شريفه خداوند به پيامبرش حضرت محمد(ص) دستور مىدهد كه بنده او داود را به ياد آرد، تا
الگو و سرمشقى براى وى باشد، چه اينكه داود(ع) به صفت «ذا الأيد» آراسته بود، يعنى كسى كه در دين و
آيين خويش استوار است و در سختىها به سستى نگراييده و در برابر ظلم و ستم گرفتار ضعف و ناتوانى
نمىشود.و نيز خداوند او را به صفت «اَوّاب» توصيف مىفرمايد: يعنى كسى كه بسيار به خداى خويش روآورده و در
دشوارىها و شادمانىها و در نهان و آشكار، بدو پناه مىجويد.خداوند كوهها را مسخّر داود ساخت، به گونهاى كه صبح و شام و با زبانى خاص كه براى انسان معمولى
قابل درك نبود، همراه او ذكر خدا مىگفتند، ولى داود با حواس و علم و دانش و ارزشهاى خاصّى كه
خداوند بدو عنايت فرموده بود، زبان آنها را مىدانست، هم چنين پرندگان، هنگامى كه داود(ع) ذكر خدا
مىگفت پيرامونش گرد مىآمدند و در ذكر تسبيح خدا با وى شركت مىجستند و خداى سبحان آن را در قرآن
يادآور شده است:وَلَقَدْ آتَيْنا داوُدَ مِنّا فَضْلاً يا جِبالُ أَوِّبِى مَعَهُ وَالطَّيْرَ؛(5)و ما به فضل و كرم خود به داود نعمت ارزانى داشتيم (و گفتيم) اى كوهها و پرندهها، شما نيز با نغمه
خود با داود همسو شويد.
پادشاهى داود
خداوند نعمتهاى خويش را بر داود(ع) با اين گفته بيان مىفرمايد:وَشَدَدْنا مُلْكَهُ وَآتَيْناهُ الحِكْمَةَ وَفَصْلَ الخِطابِ؛(6)و در پادشاهى او را توانمند ساختيم و به او قدرت درك حقايق و تميز حق و باطل عطا نموديم.و مقصود از گفتهاش «وَشَدَدْنا مُلْكَهُ» يعنى او را با عظمت، شكوه، نصرت و پيروزى، زيادى لشكر وفراوانى نعمت، توانمند گردانيد و «وَآتَيْناهُ الحِكْمة» يعنى نبوت، كمال، علم و دانش و علم اديان
را به وى آموخت «وَفَصْلَ الخِطابِ» يعنى پايان دادن به نزاع و كشمكشى كه بين طرفين دعوا بود، به
وسيله تشخيص حق از باطل به او عنايت كرد.
معجزات آن حضرت
خداوند متعال به امور خارقالعادهاى كه به داود(ع) اختصاص داد و هيچ فرد عادى توان انجام آن رانداشت، اشاره فرموده است:«وَأَلَنّا لَهُ الحَدِيدَ * أَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ وَقَدِّرْ فِى السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صالِحاً
إِنِّى بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ».(7)
