لطفا منتظر باشید ...
پاداش يوسف
پادشاه بر صحت تبرئه شدن يوسف و عفّت و پاكدامنى او آگاه گرديد و به او اعتماد و تمايل بيشتر پيداكرد، به ويژه آنكه قبلاً هنگامى كه رؤياى او را تعبير كرده بود و تدبيرى كه براى خارج شدن از تنگناى
اقتصادىِ گريبانگيرِ مصر، پيشنهاد كرده بود، به هوش و ذكاوت و درك و فهم او آشنايى داشت. پادشاه كه
خود از نژاد آسيايى بود، ملاحظه كرد كه از ناحيه نژاد، نيز بين او و يوسف ارتباط نزديكى وجود دارد.همه اين امور در درون پادشاه تأثيرى ژرف گذاشت كه فوق العاده شيفته او شد و تمايل پيدا كرد كه وى را
از خواصّ خود قرار دهد، لذا رسول خود را فرستاد تا او را به نزدش آورد.فرستاده، نتيجه تحقيق و بررسى و اعتراف زليخا به تبرئه يوسف و تمايل پادشاه به حضور در دربار و دادن
پاداش به او را به يوسف ابلاغ كرد.يوسف در پاسخ به تمايل پادشاه درنگ نكرد، در دربار وى حضور يافت و با او گفتگويى انجام داد كه
برشگفتى و علاقه او به وى افزود. در اين هنگام، پادشاه با زبان وعده و اطمينان بدو گفت.اى يوسف، تو به
زودى در پيشگاه ما از جايگاه و منزلت شكوهمندى برخوردار گشته و بر همه چيز امين و مورد اعتماد خواهى
بود. يوسف با اين مقام و منزلت برجستهاى كه پادشاه بدو سپرد، همه مشكلاتى را كه در سالهاى قحطى،
گريبانگير مردم مصر مىشد، در نظر آورد و خوف آن داشت كه قدرتمندان، به افراد ضعيف خيانت ورزند،
همان گونه كه به وى خيانت شد و به همان نحو كه خود مورد اهانت قرار گرفت، به آنها اهانت كنند، از اين
رو علاقهمند بود كه امور آينده آنها را خود، شخصاً برعهده گيرد و بدانان خدمت نموده و از ظلم و ستم
به آنها جلوگيرى به عمل آورد. لذا از پادشاه درخواست كرد كه او را بر خزانه خود امين گرداند تا بتواند
بر جمعآورى غلات و انباركردن آنها براى سالهاى قحطى، اِشراف داشته باشد؛ زيرا اين مراقبت و
اشراف نياز به امانتدارى و هوشمندى و علم و دانش داشت و همه اين صفات در يوسف جمع بود و پادشاه
آنها را از او به تجربه ديده بود.پادشاه، موافقت خود را اعلام داشت و يوسف كل امور اقتصادى مربوط به مصر را در دست گرفت. پادشاه در
سرزمين مصر قدرتى به او بخشيد كه هرگونه مىخواهد عمل كند و اين لطف خداوند متعال در باره بندگان
شايسته اوست، كه نعمتش را به هريك از آنان كه او را برگزيند مىبخشد و به آنها در دنيا در مقابل عمل
نيكى كه انجام دادهاند، اجر و پاداش مىدهد. وانگهى براى كسانى كه ايمان آورده و از خداى خويش
مىترسند، ثواب الهى در آخرت بهتر از ثواب دنياست:وَقالَ المَلِكُ ائْتُونِى بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِى فَلَمّا كَلَّمَهُ قالَ إِنَّكَ
اليَوْمَ لَدَيْنا مَكِينٌ أَمِينٌ * قالَ اجْعَلْنِى عَلى خَزائِنِ الأَرضِ إِنِّى حَفِيظٌ
عَلِيمٌ * وَكَذلِكَ مَكَّنّا لِيُوسُفَ فِى الأَرضِ يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ نُصِيبُ
بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ وَلا نُضِيعُ أَجْرَ المُحْسِنِينَ * وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ خَيْرٌ
لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكانُوا يَتَّقُونَ؛(5)پادشاه گفت:يوسف را نزد من آوريد تا او را از خاصان خويش قرا دهم. و آنگاه با او گفتگوكرد به يوسف
گفت:امروز در پيشگاه ما داراى مكنت و صاحب منزلت هستى.يوسف گفت:بنابراين مرا بر خزانه حكومت بگمار
كه در اين خصوص انسانى مراقب و آگاهم. و اينچنين يوسف را در زمين، صاحب منزلت گردانديم تا هر كجا
مىخواهد حكمفرمايى كند. هركس را بخواهيم مشمول رحمت خويش مىگردانيم و پاداش نيكوكاران را ضايع
نمىسازيم و پاداش آخرت براى ايمان آورندگان و كسانى كه تقوا پيشه كنند، بهتر و بالاتر است.
1- يوسف (12) آيات 43 - 44.2- يوسف (12) آيات 45 - 46.3- همان، آيات 47 - 49.4- يوسف (12) آيات 50 - 53.5- يوسف (12) آيات 54 - 57.
