لطفا منتظر باشید ...
داستان قوم لوط
فساد قوم لوط
قبلاً يادآور شديم كه ابراهيم(ع) از شهر حَرّان، واقع در شمال سرزمين بينالنهرين مهاجرت نموده و بههمراهى همسر و كسانى كه به او گرويده بودند، و در رأس آنها برادرزادهاش لوط بن هاران به فلسطين آمد.بعد از آن كه قحطى و خشكسالى فلسطين را فرا گرفت، ابراهيم به همراهى لوط رهسپار مصر گرديدند و پس از
آن كه فشار قحطى فروكش نمود از مصر بازگشتند، در حالى كه گوسفندان زيادى را كه پادشاه مصر بدانها
داده بود، به همراه داشتند، و از آنجا كه چراگاهها براى گوسفندان فراوان آنها، گنجايش نداشت، و
سبب اختلافاتى ميان شبانهاى ابراهيم و لوط شده بود. ابراهيم(ع) مصلحت ديد كه براى رفع اختلاف،
زمينها را با لوط تقسيم كند.به لوط پيشنهاد كرد، جايى را كه مورد پسند اوست، انتخاب كند، و او
سرزمين اردن - كه دو شهر سَدوم و عَموره در آن قرار داشتند - و اطراف آنها را انتخاب كرد و در شهر سدوم
اقامت گزيد.مردم شهر سدوم از تبهكارترين و خدانشناسترين انسانها بوده و از نظر اخلاقى بدترين مردم به شمار
مىآمدند، آنها براى راهزنى و دزدى راهها را بسته و در مراكز فساد، مرتكب اعمال ناروا مىشدند و
از ارتكاب هيچ عمل ناروا و پليدى، دريغ نمىكردند، و عمل زشتى را [لواط] بنا گذاشته بودند كه هيچ كس
از فرزندان آدم مانند آن را انجام نداده بود و خداوند پيامبر خويش لوط(ع) را با رسالت الهى براى ارشاد
و هدايت آنها و بيم دادن از كارهاى زشت آنان به سويشان فرستاد.
رسالت لوط
لوط(ع) قوم خود را به ايمان به خدا دعوت كرد و آنها را از عذاب او برحذر داشت، و آنها را بر تركمعصيتها و گناهانى كه مرتكب مىشدند، تشويق و ترغيب نمود و بدانها گفت:من فرستاده خدا به سوى
شما بوده و در تبليغ رسالت او امين هستم، از عذاب خدا بترسيد و به آنچه شما را بدان دعوت مىكنم،
گردن نهيد و من در قبال ارشاد و هدايتم از شما اجر و پاداشى نمىخواهم و از خدا كه مالك جهانيان و
آفريدگار آنان است پاداش خواهم گرفت، پسنديده نيست كه شما طبيعت و سرشت خويش را به تباهى كشانده و با
نظام طبيعى زندگى مخالفت ورزيده و با مردان، عمل ناروا انجام دهيد، و از زنان كه خداوند آنها را
همسران شما آفريده است، دست برداريد؛ زيرا مقتضاى طبيعت اين است كه مرد با زن آميزش نمايد، چگونه
شما با تباه ساختن سرشت خود، دست به چنين كار زشتى زدهايد؟شما با انجام اين گناه، از حدود الهى
تجاوز كردهايد.ولى قوم او به جاى اين كه به سخن پيامبر خود حضرت لوط(ع) گوش فرا دهند، وى را تهديد كرده و گفتند:اگر
از نكوهش ما دست برندارى، تو را از شهرمان بيرون خواهيم كرد.لوط در پاسخ آنها گفت:من از عمل زشت و
ناپسندى كه شما انجام مىدهيد بيزار و خشمگين هستم.خداى متعال فرمود:كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ المُرْسَلِينَ * إِذ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلا تَتَّقُونَ * إِنِّى
لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ * فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ * وَما أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ
أَجْرٍ إِنْ أَجْرِىَ إِلّا عَلى رَبِّ العالَمِينَ * أَتَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ العالَمِينَ
* وَتَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ *
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ المُخْرَجِينَ * قالَ إِنِّى
لِعَمَلِكُمْ مِنَ القالِينَ؛(1)قوم لوط پيامبران خود را تكذيب كردند، آنگاه كه پيامبر مهربان آنها لوط بدانان گفت: آيا از خدا
نمىترسيد، من فرستاده امين از ناحيه خدا برايتان هستم.از او بترسيد و از من اطاعت كنيد و من در
برابر زحماتم از شما پاداشى نمىخواهم و پروردگار جهانيان به من پاداش خواهد داد.آيا شما اين عمل
را با مردان انجام مىدهيد و از زنان كه خداوند آنها را براى همسرى شما آفريده است دست
برداشتهايد، شما مردم تجاوزكاريد.آنان گفتند:
اى لوط، اگر از اين نهى دستبرندارى تو را از شهر
بيرون مىكنيم، لوط گفت:من از عمل زشت و شنيع شما بيزار و باآن مخالفم.آنها در كنار عمل زشت لواط، به اعمال نارواى ديگرى نيز دست مىزدند. چه اين كه كارهاى زشت و ناپسند
را در مجامع خود به طور علنى و آشكار مرتكب مىشدند و راه را بر مسافران بسته و اموال و دارايى آنها
را غارت كرده و سپس با آنان عمل ناروا انجام مىدادند.لوط(ع) از عمل زشتى كه قومش مرتكب مىشدند،
نگران بوده و آنها را از عذاب الهى به عنوان كيفر كارشان برحذر داشت، ولى قوم او با كبر و نخوت از
دستور او تمرد و سرپيچى كرده و به لوط گفتند:اگر در تهديد ما به عذاب، راست مىگويى، پس شتاب كن و
عذاب را بر ما بفرست، خداى سبحان فرمود:وَلُوطاً إِذ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ
مِنَ العالَمِينَ * أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ
فِى نادِيكُمُ المُنْكَرَ فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلّا أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ
إِنْ كُنْتَ مِنَ الصّادِقِينَ؛(2)آنگاه كه لوط به قوم گفت:عمل زشتى را انجام مىدهيد كه هيچ يك از جهانيان قبل از شما دست به چنين
عملى نزده است. شما با مردان عمل زشت انجام مىدهيد و راه طبيعى فطرت را قطع مىكنيد و در مجالس خود
كارهاى زشت انجام مىدهيد، ولى قومش بدو پاسخ دادند:اگر راست مىگويى عذاب خدا را بر ما فرو فرست.
فرشتگان در راه سَدوم
قبلاً در ماجراى ابراهيم(ع) يادآور شديم كه فرشتگان به عنوان ميهمان به صورت ناشناس و در چهره گروهىجوان وارد بر آن حضرت شدند، از جملهخبرهايى كه به ابراهيم(ع) دادند اين بود كه آنها به سبب ادامه
كارهاى زشت قوم لوط براى هلاكت آنها آمدهاند. وقتى ابراهيم(ع) از ناحيه فرشتگان پى برد كه آنها به
زودى ساكنان شهر سدوم را به هلاكت مىرسانند، نگران شد، چون برادرزادهاش حضرت لوط(ع) در آن به سر
مىبرد، از اين رو به فرشتگان گفت: لوط در شهر سدوم به سر مىبرد.فرشتگان پاسخ دادند:آرى، ما
مىدانيم لوط در آن شهر است، ولى هلاكت، جز بر كافران، آنان كه به خدا ايمان نياوردند، وارد
نمىشود و لوط و خانوادهاش و همه كسانى كه به او گرويدهاند، رهايى مىيابند، جز همسرش كه در
زمره كافران به هلاكت خواهد رسيد، و صِرف همسر لوط بودن، او را نجات نمىدهد، چرا كه او هم با كارهاى
نارواى خود، به شوهرش خيانت ورزيد و بر عناد و كفر خويش اصرار داشت.خداى متعال مىفرمايد:وَلَمّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى قالُوا إِنّا مُهْلِكُوا أَهْلَ هذِهِ
القَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ * قالَ إِنَّ فِيها لُوطاً قالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ
بِمَنْ فِيها لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلّا امْرَأَتَهُ كانَتْ مِنَ الغابِرِينَ؛(3)و آنگاه كه فرستادگان ما، ابراهيم را مژده دادند، گفتند:ما مردم اين شهر را به هلاكت خواهيم
رساند؛ زيرا مردم اين سامان افرادى ستمكار و ظالمند.ابراهيم گفت: لوط هم در همين شهر است.آنها
گفتند: ما بهتر مىدانيم چه كسى در اين شهر وجود دارد، ما لوط و خانواده او را نجات خواهيم داد، مگر
همسر او كه با مردم به هلاكت خواهد رسيد.
