فتح مكه - همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

همراه با پیامبران در قرآن - نسخه متنی

عفیف عبدالفتاح طباره؛ ترجمه: عباس جلالی، حسین خاکساران

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فتح مكه

پيمان شكنى قريش

در سال هشتم هجرت حادثه‏اى پيش آمد كه موجب نقض پيمان صلح حديبيه و اعلان جنگ بر ضد قريش گرديد؛
ماجرا به اين نحو بود كه قبيله خُزاعه با پيامبر اكرم(ص) هم پيمان شده بودند و قبيله بنى بَكر كه در
همسايگى آنها به سر مى‏بردند، هم پيمان قريش بودند.

روزى يكى از افراد قبيله بنى بكر در حضور مردى از
قبيله خزاعه به رسول خدا(ص) بى‏احترامى كرد. اين شخص به‏پا خاست و او را مضروب ساخت. قبيله بنى بكر در
پى انتقام از خزاعه برآمدند و براى نبرد با آنها مهيا شدند و قريش نيز با نيروى انسانى و تجهيزات خود
به طور نهانى آنها را كمك مى‏كرد و بدين ترتيب بيست تن از افراد قبيله خزاعه را، كه با پيامبر هم
پيمان بودند، به قتل رساندند، و اين قبيله هيئتى را حضور پيامبر اسلام(ص) فرستادند تا آن حضرت را در
جريان امر قرار دهد.

وقتى قريش پى‏بردند حادثه‏اى كه اتفاق افتاده، نقض پيمان نامه صلح به شمار مى‏آيد، ابوسفيان بن
حرب را به مدينه فرستادند تا صلح نامه را با پيامبر تجديد كرده و بر مدت آن بيفزايد.

ابوسفيان به جانب
پيامبر آمد و وى را در جريان مأموريتى كه قريش بدو سپرده بودند گذاشت. ولى اطلاع نداشت كه هيئت
اعزامى خزاعه قبل از او، پيامبر اكرم(ص) را از تجاوزات قريش به آنان آگاه ساخته است.

رسول‏اكرم(ص) از
ابوسفيان پرسيد:

آيا حادثه‏اى رخ‏داده كه سبب شده تا او بدين‏جا بيايد؟

وى پاسخ منفى داد.

پيامبر(ص) به او گفت:

بنابراين ما بر تعيين زمان مقرر و صلح خود باقى هستيم و بر آن
افزوده هم نمى‏شود (يعنى اگر آنان پيمان شكنى كردند آن حضرت مى‏تواند با آنها بجنگند).

ابوسفيان
دانست كه در اين مأموريت پيروز نخواهد گشت، ازاين‏رو نزد شخصيت‏هاى بزرگ مسلمانان رفت و از آنان
تقاضا كرد براى رفع مشكل وى به پيامبر متوسل شوند، ولى هيچ يك از آنان پاسخ مثبت ندادند و او
مأيوسانه به مكه بازگشت.

پيشروى نهانى به سوى مكه

پيامبر اكرم(ص) به تدارك سپاه پرداخت و از اعرابى كه پيرامون مدينه بودند خواست او را همراهى كنند و
از پيشروى و حركت آن حضرت به سمت مكه، هيچ كس را آگاه نساخت تا مبادا اين خبر منتشر شود و قريش با خبر
شوند و آماده جنگ با آنان گردند.

رسول‏خدا(ص) از حركت به سوى مكه قصد جنگ و خونريزى نداشت و به همين
دليل از خداى خويش چنين درخواست مى‏كند:

اللهمّ خذ العيون و الأخبار عن قريش حتى نبغتها في بلادها؛

خداوندا خبرها و خبرچينان و جاسوسان قريش را ناموفق كن تا آنان را در شهرشان غافلگير كنيم.

/ 300