لطفا منتظر باشید ...
كه بشريت در رأسآن قرار دارد.علاوه براين، ملاحظه مىكنيم كه قرآن غذاى انسان و عناصرى را كه زندگى او به آنها بستگى دارد،
بهطور بسيار فشرده بيان كرده و امروزه نيز علم و دانش آن را به اثبات رساندهاست.
سازگارى طبقاتى
از دوران حضرت نوح(ع) قرآن جامعه انسانى را شامل دو طبقه مىداند: يكى، طبقه اشراف و ثروتمندان كهامروزه به فئودالها و بورژوازها معروفند و دوم، طبقه كارگران و مستمندان، معروف به طبقه
پرولتاريا.قرآن، در ماجراى حضرت نوح(ع) طبقه مستمند و كارگر را همان كسانى مىداند كه دعوتِ فرستادگان الهى را
مىپذيرفتند. در اين آيينها، ميان فقرا و ثروتمندان تفاوتى وجود نداشت و حقوق آنان ازستمگران و
استثمارگران آنها ستانده مىشد.ولى طبقه اشراف و سرمايهداران، از دعوت نوح(ع) سربرتافتند و آن حضرت را با اين سخن و نظير آن مخاطب
ساختند: «مانَراكَ إِلّا بَشَراً مِثْلَنا وَما نَراك اتَّبَعَكَ إِلّا الَّذِينَ هُمْ
أَراذِلُنا بادِىَ الرَّأْىِ».اين سخن حاكى از شيوه تفكر و انديشه آميخته با خود پسندى و ناسپاسى آنها بود، همچنان كه آنان، طبقه
فقير و مستمند را مورد خطاب قرار داده مىگفتند: «وَما نَرى لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ
نَظُنُّكُمْ كاذِبِينَ».يعنى، ثروتمندان، برتر از تهيدستانند و نبايد در هيچ كار و تلاشِ مشتركى با يكديگر همسو شوند. به
نظر مىرسد كه اشراف و سرمايهداران، به نوح(ع) وعده دادند، در صورتى كه وى از همنشينى و همراهى با
كارگران و تهيدستان خوددارى كند، آنها به او خواهند پيوست، ولى نوح(ع) زير بار نرفت و دست ردّ بر سينه
آنها نهاد و فرمود:«وَما أَنَا بِطارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَلكِنِّى أَراكُمْ
قَوْماً تَجْهَلُونَ * وَيا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُنِى مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدتُهُمْ أَفَلا
تَذَكَّرُونَ».علاوه بر آن نوح(ع)ديگر بار به تكذيب ادعاهاى آنان پرداخت و گفت:«وَلا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِى أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ
أَعْلَمُ بِما فِى أَنْفُسِهِمْ».قرآن چهارده قرن قبل به از بين بردن اين فاصله طبقاتى پرداخته است و آيات زيادى در قرآن وجود دارد كه
بر تساوى بينِ مردم تأكيد و سفارش مىكند.خداوند در سرگذشت حضرت نوح(ع) به اين نكته اشاره مىكند كه اشراف و ثروتمندان، هيچ گونه امتيازى بر
ديگران ندارند.جامعه انسانى مورد نظر خداوند، همان جامعهاى است كه در آن حقوق و واجبات رعايت شده
و ميان مردم مساوات برقرار باشد. همچنين ملاك برترى ميان آنان را براساس علم و تقوا و خدمات
ارزشمند آنان به جامعه خود قرار داده است.در قرآن آمده است:«إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ»«هَلْ يَسْتَوِى الَّذِينَ يَعْلَمُونَ
وَالَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ».از ديدگاه قرآن، اگر ثروتمندان به نداى حق گوش فرا مىدادند، هيچگونه كشمكش و نزاعى ميان طبقات
وجود نداشت.
