دعوت عيسى به يگانگى خدا - همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

همراه با پیامبران در قرآن - نسخه متنی

عفیف عبدالفتاح طباره؛ ترجمه: عباس جلالی، حسین خاکساران

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دسته ديگرى از مفسرين بر اين عقيده‏اند كه عيسى(ع) زندگى كرد تا خداوند روح او را قبض نمود، همان
گونه كه پيامبرانش را قبض مى‏كند و منظور از كلمه «رفع» پس از وفات آن حضرت است:

«بَلْ رَفَعَهُ
اللَّهُ إِلَيْهِ؛ مقام و مرتبه عيسى در نزد خداوند والا و برجسته گرديد»

به همان نحو كه خداوند
درباره ادريس(ع) فرمود:

«وَرَفَعْناهُ مَكاناً عَلِيّاً»(13).

و اگر گفته شود عيسى(ع)به كجا رفت و
چگونه به قدرت خواهد رسيد؟

پاسخ اين است كه خداوند ماجراى او را در بوته ابهام قرار داده و براى ما آن
را روشن نساخته است، بنابراين ما آگاهى و علم بدان را به خداوند واگذار مى‏نماييم.

دعوت عيسى به يگانگى خدا

اگر ما آن دسته از آيات قرآن كريم را كه درباره عيسى(ع) و آيين وى سخن گفته مورد بررسى قرار دهيم،
درمى‏يابيم كه قرآن به طور صريح عيسى(ع) را بشر و فرستاده خدا مى‏داند كه او را براى هدايت بندگانش
به سوى آنان فرستاده است، و دعوت و رسالت آن حضرت، دعوت به يگانگى خدا و توحيد در عبادت و پرستش و
عبادت خالص براى خدا و توحيد در ذات و صفات خداى متعال و نفى تركيب خداوند استوار بوده و به اين‏كه
خدا مانند و نظيرى نداشته و ازداشتن فرزند منزه است.

در قرآن آمده است:

يا أَهْلَ الكِتابِ لا تَغْلُوا فِى دِينِكُمْ وَلا تَقُولُوا عَلى‏ اللَّهِ إِلّا الحَقَّ
إِنَّما المَسِيحُ عِيسى‏ ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏
مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انتَهُوا
خَيْراً لَكُمْ إِنَّما اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِى
السَّمواتِ وَما فِى الأَرضِ وَكَفى‏ بِاللَّهِ وَكِيلاً؛(14)

اى اهل كتاب، در آيين خود زياده‏روى نكنيد و جز حق به خداوند نسبت ندهيد، مسيح عيسى‏بن مريم رسول
خدا و كلمه الهى و روحى از پيشگاه خداوند است كه به مريم فرستاد، بنابراين شما به خدا و پيامبرانش
ايمان آوريد و قائل به تثليث نشويد (ابن واب و روح القدس) اگر از اين گفته دست برداريد برايتان بهتر
است، خدايى جز خداى يگانه نيست. او منزه است از اين‏كه داراى فرزند باشد، آنچه در آسمان‏ها و زمين
است از آن اوست، و كافى است كه همه امور در دست او باشد.

وَقالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً * لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدّاً * تَكادُ السَّمواتُ
يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الأَرضُ وَتَخِرُّ الجِبالُ هَدّاً * أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ
وَلَداً * وَما يَنْبَغِى لِلرَّحْمنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَداً؛(15)

و گفتند:

خداوند رحمان براى خود فرزندى انتخاب كرده است، شما سخنى بسيار زشت برزبان آورديد، از اين
گفته نزديك است آسمان‏ها از هم فروريزد و زمين بشكافد و كوه‏ها متلاشى گردد؛ زيرا مدعى شديد كه
خداوند داراى فرزند است، و خداى رحمن را نمى‏سزد كه فرزندى براى خود برگزيند.

ما المَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ
صِدِّيقَةٌ كانا يَأْكُلانِ الطَّعامَ أُنْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الآياتِ ثُمَّ انْظُرْ
أَنّى‏ يُؤْفَكُونَ؛(16)

مسيح بن مريم نيز پيامبرى بود كه پيش از او پيامبرانى آمده بودند و مادرش مريم صدّيقه بود، آن دو
مانند ساير مردم غذا مى‏خوردند، بنگر چگونه ما نشانه‏هاى خود را روشن بيان مى‏كنيم. از طرفى بنگر
چگونه آنها دروغ مى‏بندند.

دقت كنيد چگونه خداوند لفظ مسيح را در كنار كلمه «مريم» قرار داده تا نظر همه را جلب كند كه عيسى(ع)

پسر مريم است نه پسر خدا.... هم‏چنان كه خداوند مسيحيان را آگاه مى‏كند كه مسيح و مادرش غذا مى‏خورند
و خيلى روشن است كسى كه غذا مى‏خورد و غذا در بدنش تبديل به خون و گوشت و استخوان مى‏گردد و عرق
مى‏ريزد و مواد زايد را از بدن دفع مى‏كند كه اگر در بدن باقى بماند به او زيان مى‏رساند.... بديهى
است موجودى از اين قبيل، جز بشر نمى‏تواند باشد كه تابع قوانين بشرى است و اين از مقام و منزلت او به
عنوان يك پيامبر نمى‏كاهد.

/ 300