لطفا منتظر باشید ...
تفاوت قرآن و تورات در ذكر داستان پيامبران
قرآن، داستان پيامبران و فرستادگان الهى را به سان تورات بيان نكرده است، بلكه برخى از آنها را براىذكر داستانهايشان برگزيده و از بقيه صرفنظر كرده است. خداى سبحان خطاب به رسول خود حضرت محمد(ص)
مىفرمايد: «وَرُسُلاً قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلاً لَمْ نَقْصُصْهُمْ
عَلَيْكَ».خداى متعال آنگاه كه برخى از اين فرستادگان را برگزيد، به بيان سرگذشت همگى آنها اراده نكرد، بلكه
از اين سرگذشتها آنچه را با رسالت اسلام و موقعيّت رسول اكرم(ص) با امت خويش سازگارى داشت، انتخاب
فرمود؛ به همين دليل شرح و تفصيل اين سرگذشتها در قرآن مانند تورات نيست.ازسوى ديگر قرآن در صدد
بيان تاريخ و زمان آنها نيست كه در نظم و ترتيب اين سرگذشتها آن گونه كه در تورات آمده، زمان را سبب
اصلى تلقى كند، همه اين امور دليل بر تفاوت زياد ميان داستانهاى قرآن و تورات است. مقصود تورات
بيان تاريخ است، ولى هدف قرآن عبرت، پند و اندرز، مژده، بيم، هدايت، ارشاد و تشريح اصول و مبانى دين
اسلام، پاسخ به مخالفان و آرامش دل رسول خدا(ص) و ياران اوست.(10)خداى سبحان در قرآن، هدف خود را ازبيان سرگذشت پيامبران(ع) روشن ساخته است: «لَقَدْ كانَ فِى
قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِى الأَلبابِ»و با اين گفته كه: «وَكُلّاً نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ
أَنباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَكَ وَجاءَكَ فِى هذِهِ الحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ
وَذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ»(11)رسولِ خود، حضرت محمد(ص) را مخاطب قرار داده است.جمله «وَجاءَكَ فِى هذِهِ الحَقُّ» اشاره به اين معنا دارد كه قرآن، حوادث صحيح تاريخ را آورده تا
اختلافاتى را كه پيروان ساير اديان در باره پيامبران و رسالت آنان دارند، پايان داده و در برابر
تهمتها و سخنان ناروايى كه درباره ايشان گفته شده دفاع كند.
1- يوسف (12) آيه 3.2- هود (11) آيه 49.3- شورى (42) آيه 13.4- دكترمحمد احمد خلف الله، الفن القصصى فى القرآن، ص122.5- دكتر احمد البدوى، من بلاغة القرآن.6- خطابى، بيان اعجاز القرآن، ص28.7- اعجاز القرآن، ص60 به بعد.8- همان، ص67.9- دكتر محمد احمد خلف الله، الفن القصصى فى القرآن.10- دكتر محمد احمد خلف الله، الفن القصصى فى القرآن.11- هود(11) آيه 120.
