لطفا منتظر باشید ...
پيامبرى ذا الكفل
خداى متعال فرمود:وَإِسْمعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَاالْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصّابِرِينَ * وَأَدْخَلْناهُمْ فِىرَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصّالِحِينَ؛(1)اسماعيل و ادريس و ذاالكفل همگى از صبرپيشگان بودند و ما آنان را در لطف و رحمت خويش وارد ساختيم و در
زمره شايستگانند.و نيز فرمود:وَاذكُرْ إِسْمعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الأَخْيارِ؛(2)و ياد آر از اسماعيل و يسع و ذاالكفل، و همه آنان از نيك سرشتان بودند.ابن كثير مىگويد:«از اينكه قرآن ذاالكفل را در كنار پيامبران بزرگ مدح و ستايش فرموده، چنين
برمىآيد كه او پيامبر بوده، و مشهور هم همين است».ولى قرآن در مورد دعوت و رسالت و قومى كه وى به سويشان فرستاده شده نه بهطور خلاصه و نه مشروح،
مطلبى را بيان نفرموده است؛ امّا مورّخان براين عقيدهاند كه وى پسر ايوب(ع) است و نامش در اصل «بشر»
بوده و خداوند پس از ايوب(ع) او را مبعوث فرموده و «ذَا الكِفْلِ» ناميده شده، چون متكفل برخى از
دستورات الهى شد و بدانها عمل كرد.
1- أنبيا (21) آيات 85 - 86.2- ص (38) آيه 48.
