بالا بردن كوه بر جايگاه بنى اسرائيل - همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

همراه با پیامبران در قرآن - نسخه متنی

عفیف عبدالفتاح طباره؛ ترجمه: عباس جلالی، حسین خاکساران

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در پى اين درخواست، همگى
آنها را صاعقه درنورديد و بر زمين نقش بسته و جان دادند، و پس از تضرع و زارىِ موسى(ع) خداوند آنها را
پس از مرگشان زنده گرداند و موسى براى كارى كه از افراد جاهل سر زده بود، از خدا طلب آمرزش كرد و از

خداوند خواست كه همه آنان را به سبب كارى كه افراد جاهل و نادان آنها انجام داده‏اند كيفر نكند و
گناه آنها را بخشوده و آنان را به زندگى بازگرداند.

در اين هنگام كه موسى براى قوم خود درخواست رحمت و
بخشش كرد، خداوند بدو فرمود:

اين كا
ر بستگى به مشيّت و اراده او دارد، همان گونه كه به آن حضرت ياد آور شد، خداوند رحمت خويش را به تقوا
پيشگانى كه اهل زكاتند و به آيات و نشانه‏هاى الهى ايمان مى‏آورند، اختصاص داده است.

خداى متعال فرمود:

وَاخْتارَ مُوسى‏ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلاً لِمِيقاتِنا فَلَمّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ
قالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَإِيّاىَ أَتُهْلِكُنا بِما فَعَلَ
السُّفَهاءُ مِنّا إِنْ هِىَ إِلّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَتَهْدِى مَنْ تَشاءُ
أَنْتَ وَلِيُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَارْحَمْنا وَأَنْتَ خَيْرُ الغافِرِينَ * وَاكْتُبْ لَنا فِى
هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِى الآخِرَةِ إِنّا هُدْنا إِلَيْكَ قالَ عَذابِى أُصِيبُ بِهِ مَنْ
أَشاءُ وَرَحْمَتِى وَسِعَتْ كُلَّ شَى‏ءٍ فَسَأَكْتُبُها لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ
الزَّكاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآياتِنا يُؤْمِنُونَ؛(7)

موسى هفتاد نفر از قوم خود را براى ميعادگاه ما برگزيد، و آن‏گاه كه صاعقه آنها را فراگرفت، موسى
گفت:

بار خدايا، اگر مشيّت تو تعلق گرفته بود آنها و مرا قبلاً به هلاكت مى‏رساندى، آيا ما را به
عملكرد افراد سفيه و نادان هلاك خواهى كرد، اين كار جز آزمايش و امتحان تو نيست كه به وسيله آن، هر كه
را خواهى گمراه و هر كه را اراده كنى، هدايت مى‏نمايى. تويى مولاى ما، پس بر ما ببخش و ترحم فرما كه
تو بهترين آمرزندگانى.

در دنيا و آخرت به ما نيكويى و ثواب مقدّر فرما، كه ما به سوى تو هدايت
يافته‏ايم.

خداوند فرمود:

عذاب من به هر كه خواهم مى‏رسد، و رحمت من همه موجودات را فرا گرفته و آن
رحمت را ويژه كسانى مى‏گردانم كه تقوا پيشه كنند و زكات بپردازند و به آيات و نشانه‏هاى خدا بگروند.

وإذ قُلتُم يا مُوسى‏ لَنْ نُؤمِنَ لَكَ حَتّى نَرَى اللهَ جَهرةً فَأَخَذَتْكُمُ الصّاعِقَهُ
وأنْتُم تَنْظُرُونَ ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛(8)

و آن‏گاه كه گفتيد:

اى موسى، ما هرگز به تو ايمان نمى‏آوريم، مگر اين‏كه خدا را آشكارا ببينم، و سپس
صاعقه شما را درنورديد و شما با چشم خود مى‏ديديد، و پس از مرگتان شما را برانگيختيم تا سپاسگزار
نعمت‏هاى خدا باشيد.

بالا بردن كوه بر جايگاه بنى اسرائيل

موسى(ع) به ارشاد بنى اسرائيل ادامه داد، ولى با مخالفت و سرسختى آنها روبه‏رو شد، در اين هنگام
خداوند آنها را تهديد به نابودى كرد.

به اين گونه كه كوه طور را برفراز سرشان بالا برد، آنها به وحشت
افتادند و تصور كردند كه كوه بر سرشان فرو خواهد ريخت، از اين رو، به درگاه خداوند تضرع و زارى
كردند، خداوند بدانان دستور داد، هم اكنون به احكامى كه در كتاب (تورات) آمده، بى چون و چرا عمل كنيد
و از آن غفلت نورزيد، شايد بدين وسيله در زمره پرهيزكاران درآييد.

وقتى خداوند اين گرفتارى را از
آنها برداشت از هدايت خدا روگردان شدند و اگر لطف و رحمت الهى شامل حالشان نشده بود، از زيانكاران به
شمار مى‏آمدند.

خداى متعال فرمود:

وَإِذ قُلْتُمْ يا مُوسى‏ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتّى‏ نَرى‏ اللّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ
الصّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ *ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ
تَشْكُرُونَ* وَإِذ أَخَذنا مِيثاقَكُمْ وَرَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ
بِقُوَّةٍ وَاذكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ * ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذ لِكَ
فَلَوْلا فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الخاسِرِينَ؛(9)

اى بنى اسرائيل، به ياد آريد آن‏گاه كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بر فرازتان افراشتيم. و
دستور داديم با عقيده‏اى استوار به احكام تورات عمل كنيد و آنچه را در آن است، پيوسته متذكر شويد،
تا پارسا و پرهيزگار گرديد.

/ 300