6 ـ بچه ، به واسطه مرض ، شير را قِىْ نكند.(17)
7 ـ پـانـزده مـرتـبـه يـا يـك شـبـانـه روز(18) بـطـور كامل شير بخورد، يا مقدارى شير به او بدهند كه بگويند از آن شير استخوانش محكم شده و گوشت در بدنش روييده است .
8 ـ دو سـال بـچـه تـمـام نـشـده بـاشـد و اگـر بـعـد از تـمـام شـدن دو سال او را شير دهند به كسى محرم نمى شود.(م 2474)
الف ـ اگـر زنـى كـه بـچـه اى را بـا شـرايـطـى كـه در مـسـاءله قبل (2474) گفته شد شير دهد، آن بچه به افراد زير محرم مى شود:
1 ـ خود زن و آن را (مادر رضاعى) مى گويند.
2 ـ شوهر زن كه شير مال اوست و او را (پدر رضاعى) مى گويند.
3 ـ پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه آنها نيز پدر و مادر رضاعى او باشند.
4 ـ بچه هايى كه از آن زن به دنيا آمده اند، يا به دنيا مى آيند.
5 ـ بـچـه هـاى اولاد آن زن هـر چـه پـايـين روند، چه از اولاد او به دنيا آمده ، يا اولاد او آن بچه ها را شير داده باشند.
6 ـ خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند.
7 ـ عمو و عمّه آن زن اگر چه رضاعى باشند.
8 ـ دايى و خاله آن زن اگر چه رضاعى باشند.
9 ـ اولاد شـوهـر آن زن كـه شـيـر مـال آن شـوهـر اسـت ، هـر چند پايين روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند.
10 ـ پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است ، هر چه بالا روند.
11 ـ خـواهـر و بـرادرشـوهـرى كـه شـيـر مـال اوسـت ، اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند.
12 ـ عـمـو، عـمـّه ، دايـى و خـاله شـوهـرى كـه شـيـر مال اوست هر چه بالا روند، اگر چه رضاعى باشند.
(م 2464)
ب ـ اگر زنى بچه اى را شير دهد، به برادرهاى آن بچه محرم نمى شود و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر بچه اى كه شير خورده محرم نمى شوند.(م 2467)
ج ـ انـسـان نـمـى تـوانـد بـا دخـتـرى كـه مـادر، يـا مـادر بـزرگ انـسـان او را شـيـر كامل داده ازدواج كند.(م 2470)
د ـ اگـر زنـى بـچـه دخـتر خود را شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مى شود و همچنين اسـت اگـر بـچـه اى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد. ولى اگر بچه پسر خـود را شـير دهد، زن پسرش كه مادر آن طفل شيرخوار است بر شوهر خود حرام نمى شود.(م 2472)
ه ـ زنـى كـه برادر انسان را شير داده به انسان محرم نمى شود، اگر چه احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند.(م 2482)
كـسـانـى كـه بـه واسطه شيرخوردن ، خويشى پيدا مى كنند مستحب است يكديگر را احترام نـمـايـند، ولى از يكديگر ارث نمى برند و حقوق خويشاوندى كه انسان با خويشان خود دارد براى آنان نيست .(م 2490)
يكى ديگر از اسباب تحريم ازدواج (زنا) است .
اگر مردى با زنهاى زير زنا كند، براى هميشه بر او حرام مى شوند:
1 ـ زن شوهردار (اعم از دايمى و موقّت) .
2 ـ زنـى كـه طلاق رجعى گرفته و در عدّه طلاق رجعى به سر مى برد.(م 2398 و ت ، ج 2، ص 281، م 22 ـ 23)
لواط اگر كسى با پسرى لواط كند، مادر، مادر بزرگ ، دختر، نوه هاى دخترى و خواهر آن پسر بر او حرام ابدى است