3 ـ عدّه مفقود الاثر
4 ـ عده آميزش اشتباهى
اينك به توضيح موارد ياد شده مى پردازيم .
مـدّت زمـانـى كـه بـه سـبـب طـلاق ، فـسـخ يـا انـفـسـاخ در ازدواج دايـم و انـقضاى مدّت يا بـذل مـدّت در ازدواج مـوقـت بـر زن لازم مى شود، عدّه فراق ناميده مى شود كه احكام آن در ازدواج دايم و موقّت بيان مى شود:
1 ـ سه طهر (پاكى) براى :
2 ـ زنى كه هر ماه بيشتر از يك مرتبه حيض مى بيند.
3 ـ زنى كه هر دو ماه يك مرتبه حيض مى بيند.
4 ـ بطور كلّى هر گاه پاكى ميان دو حيض كه كمتر از سه ماه باشد.
1 ـ زنى كه هر ماه يك مرتبه حيض مى بيند.
2 ـ سه ماه (47) براى :
1 ـ زنى كه به سنّ حيض رسيده ، ولى هنوز حيض نشده است .
2 ـ زنى كه به علت بيمارى ، حاملگى يا شيردادن حيض نمى بيند.
3 ـ زنى كه حيض مى بيند، ولى مدّت پاكى بين دو حيض آنها سه ماه يا بيشترباشد.
3 ـ پايان دوران حاملگى يا سقط جنين براى زن حامله
1 ـ دو قُرء(48) : چنانچه داراى عادت ماهانه باشد.
2 ـ تا پايان دوران حاملگى : چنانچه حامله باشد.
3 ـ 45 روز : چـنـانـچـه زن در سنّ حيض باشد، ولى حيض نبيند.(م 2514 و ت ، ج 2، ص 335 ـ 337، م 5 ، 11 و 14)
مـنـظـور از عـدّه وفات ، عدّه زنى است كه شوهرش مرده و بايد مدّت زمانى از شوهر كردن خوددارى كند.
تفصيل احكام عدّه وفات در زن حامله و غير حامله به شرح زير است :
چـهـار مـاه و ده روز اسـت ، صـغيره باشد يا كبيره ، يائسه باشد يا غير آن ، با او آميزش كرده باشد يا نه ، دايمى باشد يا موقت و ... .
طـولانـى تـريـن دو مـدّت يـعـنـى يـا چـهـار مـاه و ده روز و يـا تـا مـدّت وضـع حـمل . بنابراين اگر پيش از گذشتن چهار ماه و ده روز، بچه اش به دنيا بيايد بايد تا چهار ماه و ده روز از مرگ شوهرش صبر كند.(م 2518 و ت ، ج 2، ص 338)
1 ـ ملاك محاسبه عدّه ، ماه قمرى است .(ت ، ج 2، ص 338، م 2)
2 ـ ابـتـداى عدّه وفات از موقعى است كه زن از مرگ شوهر مطلّع شود، البته اين حكم به غـايـب بـودن شـوهـر اخـتـصـاص نـدارد، بـلكـه حـضـور او را هـم شـامـل مـى شـود. پـس اگـر بـه علّتى فوت او بر زن مخفى مانده باشد، از زمان آگاهى بايد عدّه نگه دارد.(م 2520 و ت ، ج 1، ص 340، م 8)
3 ـ زنـى كـه در عدّه وفات مى باشد، حرام است لباس رنگارنگ بپوشد و سرمه بكشد و همچنين كارهاى ديگرى كه زينت حساب شود بر او حرام مى باشد.(م 2518)