اسلام و کثرت گرایی دینی

محمد لگنهاوزن؛ ترجمه: نرجس جواندل

نسخه متنی -صفحه : 174/ 107
نمايش فراداده

(نساء: 145) آري، منافقان در فروترين درجات دوزخند، و هرگز براي آنان ياوري نخواهي يافت.

وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (توبه: 68)؛ خدا به مردان و زنان دو چهره و كافران، آتش جهنم را وعده داده است. در آن جاودانه اند. آن [آتش] براي ايشان كافي است، و خدا لعنتشان كرده و براي آنان عذابي پايدار است.

با مقايسه انواع كفر با يكديگر در مي يابيم كه كفر منافق بدتر از كفر زرتشتي صادق است. در شعر حافظ (و امام خميني) درست اعتقادي(1) به ظاهر انكار شده است. براي مثال رنگين كردن سجاده با مي در شعر حافظ و يا توسل جستن به پير مغان در شعر امام خميني اشاره به بعد باطني دين و انكار نفاق است، ولي اين گونه مسائل از نظر کسي كه نتواند رموز آن را دريابد ارتداد محسوب مي شود. منافق کسي است كه در عين تصديق ظاهري اسلام، باطن آن را انكار كند. امام خميني با پيروي از حافظ بر ضد نفاق، يعني ايمان صادقانه به اسلام، تأكيد مي کند. بنابراين، با اشاره به حد نهايي عكس نفاق مبالغه مي کند، يعني با رد كردن ظاهر اسلام با تصديق باطن آن را تصديق مي کند و چنين است كه كفر سمبل ايمان واقعي مي شود.


  • دست آن شيخ ببوسيد كه تكفيرم كرد معتكف گشتم از اين پس به در پير مغان كه به يك جرعه مي از هر دو جهان سيرم كرد(2)

  • محتسب را بنوازيد كه زنجيرم كرد كه به يك جرعه مي از هر دو جهان سيرم كرد(2) كه به يك جرعه مي از هر دو جهان سيرم كرد(2)

1 - o thodxy

2 - از ديوان امام، ص 83 و نيز:A Jug of Low: Eight Ghazals of Imam Khomeine t . Muhammad Legenhausen and Az im Sa vdali Teh an: Islamic thought Foundation 1994 .