از آنجا كه سرآغاز هر پژوهش هدفدار به معرفى دقيق و بيان ويژگىها و ضرورتها و اهداف آن اختصاص دارد، در اين بخش به تعريف موضوع و حدود آن و ديگر اطلاعاتى كه مىتواند به مخاطب يا خواننده تصويرى روشن از موضوع مورد بحث بدهد، مىپردازيم.
قرآن مجيد، كاملترين مرامنامه دعوت و تبليغ است كه بايد ابزارها و شيوههاى تبليغ را از رهگذر مطالعه و تدبّر در آن آموخت. يكى از مؤثرترين شيوههاى تبليغى قرآن، چهرهپردازى و ارايه اسوههاى حسنهاى است كه هر يك فرد اعلا و مصداق اتمّ ارزشهاى الهى مىباشند.
از اين رو در اين تحقيق، در پى روشن ساختن چهرههاى مطلوب و اسوههاى نيكوى قرآنى و شيوههاى تبليغى آنان هستيم؛ اين شيوهها با تحليل زندگانى پرفراز و نشيب اسوههايى چون ابراهيم، موسى، يوسف، ذوالقرنين و غيره مشخص خواهد گرديد و آنگاه به مقايسه كلى شيوههاى تبليغى اين اسوهها بامهمترين شيوههاى شناخته شده تبليغ در جهان امروز در زمينههاى فرهنگى و اجتماعى خواهيم پرداخت، تا از اين رهگذر وجوه تمايز و امتياز تبليغ قرآنى نسبت به تبليغات ديگر آشكار گردد.
طبيعى است كه در مسير پژوهش، موضوعاتى چون شيوههاى خاص هر اسوه، تنوع شيوههاى تبليغى آنان، وجه غالب در تبليغ هر اسوه، مراحل تبليغ آنان، عوامل مؤثر در اتخاذ شيوههاى گوناگون و چگونگى انتقال از يك روش به روش ديگر و نيز روشهاى مستقيم و غير مستقيم مورد بررسى و تحليل قرار خواهد گرفت و ضمناً به گروههاى اسوه و الگو نيز نگاهى خواهيم افكند.