اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

منابعى كه در طول مطالعات اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته عبارتند از:

1. تفاسير قرآن، به ويژه الميزان، الكشاف، فى ظلال القرآن، مجمع‏البيان، تفسيرنمونه؛

2. كتب سيره و قصص، به ويژه سيره ابن هشام، قصص الانبياء ثعلبى؛

3. كتب تبليغى و ده‏ها منبع پراكنده ديگر.

گفتنى است كه دشوارى اصلى تحقيق حاضر، كمبود منابع مستقيم بوده است كه علاوه بر نقل حوادث زندگانى و
صفات اخلاقى چهره‏هاى قرآن، بررسى روش‏هاى ارشادى آنان را محلّ عنايت و دقت خود قرار داده باشد.

در پايان اين مقدّمه، به روند و ترتيب اجمالى مباحث اشاره مى‏كنيم؛ پژوهش حاضر حاوى پيشگفتار و
مقدّمه و سه بخش است كه در مجموع، سيره تبليغى حدود چهل شخصيت قرآنى و چند جماعت نمونه را از ديدگاه
شيوه شناسى به بررسى گرفته است.

در فصل اول، مباحث مقدماتى و تمهيدى چندى از قبيل كليات، مفاهيم و
واژه‏ها، معرفى شيوه اسوه نمايى، تنوع شيوه‏هاى تبليغى قرآن به تفصيل به رشته تحرير درآمده است. در
فصل دوم، طى سه بخش، ضمن معرفى اجمالى يك‏يك انبياى قرآن، شيوه‏هاى تبليغى هر كدام تبيين مى‏گردد.

بخش اول اين فصل نگاهى كلى به نبوت و انبيا و ويژگى‏هاى آنان دارد. فصل سوم، طى دو بخش عهده‏دار
معرفى شخصيت و شيوه‏هاى تبليغى ديگر شخصيت‏هاى قرآن (غير پيامبران) است و چنان‏كه در پيش اشاره شد
در فصل‏هاى دوم و سوم در آغاز بررسى هر اسوه، مهم‏ترين وجه شخصيت و دعوت او نيز طرح و تشريح
مى‏گردد.