وَسارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُها السَّمواتُ وَالأَرْضُ؛(84)
و براى نيل به آمرزشى از پروردگار خود و بهشتى كه پهنايش آسمانها و زمين است و براى پرهيزگاران آماده شده است، بشتابيد.
تِلْكَ الجَنَّةُ الَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ كانَ تَقِيّاً؛(85)
اين همان بهشتى است كه به هر يك ازبندگان، كه پرهيزگار باشند به ميراث مىدهيم.
و از جمله نتايج دنيوى كه براى ايمان، به عنوان تشويق بيان شده است خلافت زمين، امنيت كامل و تمكن دينى و دنيوى است:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الأَرْضِ كَما اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِى ارْتَضى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً؛(86)
خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد؛ همانگونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند جانشين قرار داد. و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند و بيمشان را به ايمنى مبدل گرداند....
همچنين در سيره ابن هشام آمده است كه:
چون اشراف قريش نزد ابوطالب رفتند واز او خواستند تا با پيامبر سخن بگويد كه دست از آنها بردارد و آنان نيز دست از او بردارند.
ابوطالب گفت: اى برادرزاده! اينها اشراف قوم تواند كه آمدهاند تا بدهند و بستانند.
رسولخدا فرمود: اى عمو! يك جمله است اگر بپذيريد مالك تمام عرب خواهيد شد و عجم به دين شما درخواهند آمد.
ابوجهل گفت: اگر ده جمله هم هست بگو. رسولخدا فرمود: بگويى جز الله خدايى نيست و تمام معبودها را جز او از عبادت خلع كنيد.(87)