بندگان من آنهايى كه فقط بنده من اند نه بنده دنيا و حتى نه بنده آخرت نه بنده هواى نفس نه بنده نعمت نه بنده بهشت و جهنم فقط و فقط بنده من اند .
" ( و ادخلى جنتى )" و به بهشت من داخل شو ( اين " بهشت من " يك بهشت ديگرى است كه پاى هر كس به آنجا نمى رسد ) .
عجيب است از آياتى كه راجع به مقام انسان در قرآن آمده است كه انسان چه حدى دارد[( . . . (1) امام فرمود] كه سوره جد ما امام حسين است . اتفاقا هر كسى كه سوره والفجر را بشنود ابتدا توجهش به آيات اول اين سوره جلب مى شود . مخصوصا بعد از پنج شش آيه كوتاه اول بايد گفت اين سوره سوره فرعون و سوره قوم عاد است زيرا مى گويد :
( الم تر كيف فعل ربك بعاد . ارم ذات العماد . الذى لم يخلق مثلها فى البلاد . و ثمود الذين جابوا الصخر بالواد . و فرعون ذى الاوتاد . الذين طغوا فى البلاد . فاكثروا فيها الفساد . فصب عليهم ربك سوط عذاب ).
گفتند چطور سوره جد شماست ؟
فرمود آخرش را نگاه كن .
البته سوره به فجر و مقام عبادت و عبادتهاى خاصان شروع شده :
" و الفجر . و ليال عشر. و الشفع و الوتر "
سخن از سپيده دم است سخن از شبهاى دهگانه است ( كه راجع به اينكه كدام شبهاى دهگانه است[ بحث است ] بالاخره شبهاى خاص بندگان خداست .
( و سخن از شفع و نماز شفع است دو ركعت از يازده ركعت تهجد سخن از وتر و نماز وتر است . )
" ( و الليل اذا يسر )" سوگندها به چنين چيزهايى يعنى طلوع و ابتدا و آغاز اين سوره به اين آيات است .
[1. چند ثانيه اى از سخنان استاد شهيد روى نوار ضبط نشده است] .