انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه

گذشت فوق وضع و محاذاه و ارتباط و اتصال و اتحاد است و از ضيق لفظ به فناء تعبير كرده اند . اين چنين كس از كثرت حدت ذهن و شدت ذكاء و صفاى روح به حكم ([ علمه شديد القوى]) ( 1 ) بلاواسطه معلم بشرى از كمال مطلق مى گيرد . مؤيد به روح القدس و روح چنانكه از تعلم بشرى غنى است همچنين از فكر بشرى فراتر است كه قوت حدس او كما و كيفا چندان قوت دارد كه از تفكر و تروى بى نياز است . و حدس انتقال دفعى بى تروى است بلكه سخن فراتر از اين است كه ([ : صد چون سروشش حلقه به گوشش]) .

1 سوره نجم آيه 5 .