عباده الاحرار ]) . ( 1 ) خواص را كه قوه عاقله و متفكره پيكر مدينه فاضله انسانى اند علوم و معارف بكار آيند . اين طايفه معجزات قولى را كه مائده هاى آسمانى و مأدبه هاى روحانى اند طلب مى كنند نكته سنج و زبان فهم و گوهر شناسند و مى دانند كه كالاى علم كجائى و چگونه كالائى است و به تعبير خواجه در شرح اشارات([ : الخواص للقوليه أطوع و العوام للفعليه أطوع]) . و به قول عارف رومى :
پند فعلى خلق را جذاب تر كو رسد در جان هر با گوش و كر اصولا انسان با حفظ موضوع و عنوان انسان همان علوم و معارف و شوق و عشق به آنها و اعمال صالحه و اخلاق حسنه است وگرنه سرمايه مادى خاك است كه بر باد است چه خود طفل خاكباز است كه([ : التراب ربيع الصبيان]) عاقل مستسقى آب حيات كمال مطلق است چنانكه عارف محو در مطالعه جمال حق .
1 نهج البلاغه حكمت 237 .