مفهوم آزادی از دیدگاه مسلمانان

به يك سال زندان محكوم مى گردد.

2ـ در موارد راه زنى كه مجازات آن ممكن است به تشخيص مقامات رسمى (امام) واگذار شود ايشان اگر مصلحت ببينند مجرم را تبعيد مى كنند و تا زمان توبه او را در زندان نگه مى دارند.

3ـ دزدى كه يك بار بعد از چهار دزدى دست ها و پاهايش قطع شده است با ارتكاب دزدى پنجم با تازيانه و زندان مجازات خواهد شد.

4ـ بده كارى كه گمان مى رود وسايل بازپرداخت بدهى هايش يا بخشى از آن ها را دارد ممكن است زندانى شود تا وضعيت مالى اش معلوم گردد.

5ـ امّا مورد پنجم شخص شراب خوار را بايد شلاق زد و نبايد زندانى كرد.(25) بعداً در باره زندانِ بده كاران مطالب بيش ترى خواهيم گفت. اين مسئله كه چگونه شراب خواران را بايد مجازات كرد مسئله قديمى است; به نظر مى رسد از لحاظ تاريخى زندان بر مجازات شلاق مقدّم بوده است.(26) در موارد ديگرى كه ابن ابى زيد ذكر كرده است زندان به عنوان راه حلّى براى شرايط پيچيده تر از شرايطى كه از ابتدا پيش بينى مى شد در نظر گرفته مى شود نه به عنوان يك مجازات اصلى. على رغم مجازات دردناكى كه براى دزدى تجويز مى شد بدون شك فساد اخلاقى مكرّرى در ميان دزدان رايج بود. بديهى است كه مجازات قطع دست بعضى اوقات مى بايست متوقف گردد. (شافعى)ها نيز راه حل (مالكى)ها كه توسط ابن ابى زيد مطرح شد قبول داشتند.(27) راه حلّ انسانى ترى كه به [امام] على& نسبت داده شده است قطع دست را براى اولين دزدى قطع پا را براى اولين تكرار جرم و پس از آن زندان را مقرر مى دارد.(28) در نتيجه در فقه شيعه دوازده امامى چنين مى يابيم كه براى اولين دزدى چهار انگشت دست راست دزد قطع مى شود براى بار دوم پاى چپش بريده مى شود و براى بار سوم محكوم به حبس ابد در زندان مى شود با اين شرط كه اگر در زندان به دزدى ادامه دهد كشت ه خواهد شد.(29) هم چنين ميانه روترين نظريه توسط (حنفيان) اتخاذ شده (30) در حالى كه نظريه (حنبليه) بين دو احتمال مردّد بوده است.(31) البته موارد ديگرى وجود داشت كه در آن ها مجازات قطع عضو به دليل استثنائات و يا به دليل قيمت نا چيز شىء ربوده شده