جزيره فراتيه پيوسته در حال كوچ بوده وسماع بسيار كرده وشماره شيوخ وى به هزار تن رسد . او راست
مصنفات سودمند ، از آن جمله است معاجم سه گانه : كبير و وسط وصغير ، وتفسير ، والاوائل ، ودلائل
النبوة . تصنيفات ديگر نيز دارد . طبرانى اصفهان را براى اقامت خود برگزيد تا آنكه روز 28 ذيقعده 360 در
اين بلد درگذشت . (اعلام زركلى وابن خلكان)
نوعى قند ، شكر پخته ، نبات .
نمك صلب را نيز طبرزد گويند ، چنانكه قند طبرزد بدين لحاظ به اين نام موسوم است . نام اين قند در حديث
آمده به «شكر» رجوع شود .
ابومنصور احمد بن على بن ابى طالب طبرسى از مردم طبرستان . دانشمند ، فقيه ومحدث بزرگ شيعى صاحب كتاب
احتجاج وكافى در فقه وجز آن .
وى از مشايخ ابن شهراشوب بوده واو روايت كند از فقيه ورع مهدى بن ابى حرب حسينى مرعشى از ابوعلى
فرزند شيخ طوسى از پدرش . وى در اواسط قرن ششم مى زيسته وبا ابوالفتوح رازى وفضل بن حسن طبرى متوفى 548
معاصر واز اساتيد ومشايخ روايت شيخ منتخب الدين متوفى 585 وابن شهراشوب متوفى 588 بوده است . (ريحانة
الادب وديگر مصادر)
امين الاسلام فضل بن حسن طبرسى مكنى به ابوعلى عالم بزرگوار شيعى كه در فنون و علوم عقلى و نقلى و
ادبى جامع بوده و بخصوص در علم تفسير يدى طولى داشته كه تفسير مجمع البيان او از احاطه اش به اقوال و
علوم قرآنى و حسن قريحه و ذوق لطيف او حكايت دارد . زادگاهش طبرس روستائى بين اصفهان و كاشان بوده و
افاده و استفاده علمى او در مشهد مقدس رضوى بوده است و در سال 520 از مشهد به سبزوار منتقل شده و به
نقلى در آنجا وفات يافته و جنازه اش را به مشهد منتقل نموده اند و به قولى به مشهد بازگشت و در آنجا
درگذشته . به هر حال فوت او به سال 547 بوده . تأليفات او عبارتند از : تفسير مجمع البيان ، الشافى فى
التفسير ، تفسير جوامع الجامع ، وسيط ، وجيز ، اعلام الورى و چند كتاب ديگر . (تاريخ بيهق و روضات)
منسوب به طبرستان كه مركز آن آمل است ، و گاه معرّب تفرشى باشد منسوب به شهر معروف ، كه صاحب مجمع
البيان از مردم آن شهر است . وبيشتر از علما كه منسوب به طبرستان هستند از آمل برخاسته اند .
عماد الدين ابوجعفر محمد بن ابى القاسم على بن محمد آملى معروف به عماد الدين طبرى صاحب كتاب بشارة
المصطفى لشيعة المرتضى وديگر كتب . وى بسال 573 درگذشته است .
محمد بن جرير . دو تن از علماى بزرگ اسلامى به نام محمد بن جرير طبرى مى باشد كه يكى سنى وديگرى شيعى
است وبسا در نقل ميان اين دو اشتباه شده ، آنكه سنى است محمد بن جرير بن يزيد طبرى واما شيعى محمد بن
جرير بن رستم طبرى است .
ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى آملى از بزرگان علماى شيعه در قرن چهارم واز اجله وموثقين در نقل
حديث ، صاحب كتاب دلائل الامامة وايضاح ومُسترشِد .
ابوجعفر محمد بن جرير بن يزيد از مشاهير مورخان است ، در تفسير وحديث وفقه وديگر علوم يد طولائى
داشته ويكى از ائمه زمان خود بشمار مى رفته . وى بسال 224 هجرى در شهر آمل متولد وبسال 310 در بغداد
درگذشته . او راست تاريخ معروف به تاريخ طبرى وتفسير كبير . (دهخدا)
وى مردى مجتهد ، صريح اللهجه وآزاد فكر بوده كه هر مطلبى كه به نظرش صحيح مى آمده با صراحت وآشكار آن
را مى گفته يا به قلم مى آورده واز كسى بيم نداشته واز اين رو در ميان عامه دشمنان فراوان داشته بخصوص