مير تقى الدين ابن محمد باقر رضوى (معروف به ميرشاهى ) از اجله سادات رضوى است و در مراتب عرفان و علم و عمل فوق آنچه تصور بشود بوده و به توليت آستان قدس رضوى مفتخر بوده ميرشمس الدين محمد رضوى صاحب ((وسيلة الرضوان )) معاصر جناب مير بوده و از وى كراماتى نقل نموده است صاحب تكمله امل الامل كه معاصر با مرحو ميرشاهى بوده مى نويسد تمام اوقات بر مستحبات و سنن مواظبت داشته و نظير ميرخدائى بود الا اينكه ميرخدائى به ظاهر شريعت بيشتر مقيد بود و ميرشاهى به جاده طريقت .
نقل شده كه در حين شنيدن اسم مبارك على عليه السلام حال سيد متغير مى شد و چنان يا على مى فرمود كه استخوان سينه اش صدا مى كرد وفاتش در مشهد مقدس شب عيد قربان سنه 1350 بود و قبرش در قبرستان معروف مير است .(195)