اديب نامى عرب, (ابو عثمان جاحظ) مى گويد:
از دعبل شنيدم كه مى گفت: شصت سال است كه روزى را بى سرودن شعر نگذرانده ام.(1) دعبل خزاعى از شاعرانى است كه اشعار زيادى را سروده است. او نزديك به هشتاد سال شعر سرود و بى ترديد اگر قسمت اعظم سروده هايش مى ماند, حجم ديوانش به ده ها هزار بيت مى رسيد. امّا با تأسف, اكثر اشعار اين شاعر شيعى از بين رفته و به ما نرسيده است! درباره ديوان او, در فصل آثارش بحث كرده ايم. اشعار برجاى مانده دعبل كه در ديوانش آمده, بسيار اندك است و شايد اشعارى هم از اين شاعر بزرگ و پرتلاش, در برخى معاجم و منابع و كتب قديمى آمده كه هنوز بر محققان و پژوهشگران ناشناخته مانده است.